12 Күкләр Хуҗасы Раббы пәйгамбәрләр аша Үзенең Рухы белән ирештергән Канунны вә Аның сүзләрен ишетмәс өчен, йөрәкләрен таш кебек катырдылар. Шуның өчен Күкләр Хуҗасы Раббының аларга бик нык ачуы чыкты.
Ул шулай ук Аллаһы исеме белән антлар эчергән Нәбухаднессар патшага каршы баш күтәрде. Йөрәге тәмам каткан, үҗәт Сәдыкыйя Исраилнең Раббы Алласына йөзе белән борылырга теләмәде.
Әмма алар Аллаһы хәбәрчеләрен мәсхәрәләде генә, Аллаһы сүзләрен игътибарга алмыйча, Аның пәйгамбәрләрен мыскыл итте. Ахыр чиктә Раббының Үз халкына булган ярсуы ташып түгелде, һәм һичкемнең котылыр чарасы калмады.
Зирәк йөрәкле Ул, көчле, мәһабәт, Аңа каршы торганнарның кайсы исән-имин калыр?!
И Раббым! Авызымны ачык кыл, телем Сиңа мактау сүзләре юлласын.
Фиргавен исә һаман киреләнә бирде. Барысы да Раббы әйткәнчә булды: фиргавен Муса белән Һарунны тыңлаудан баш тартты.
Үҗәтләр, тугрылыктан ерак торучылар, тыңлагыз Мине!
Үҗәт халык икәнеңне, муеныңның – тимердән, маңгаеңның бакырдан булуын белдем Мин синең.
Күзләре күрмәсен, колаклары ишетмәсен, акыллары аңламасын һәм Миңа борылып дәва алмасын өчен, бу халыкның акылын зәгыйфь кыл, колакларын томала, күзләрен капла.
кылыч хөкеменә тапшырырмын: сезне суемга алып китәрләр, чөнки Мин чакырганда, сез җавап бирмәдегез, дәшкәндә тыңламадыгыз, Минем күз алдымда явыз гамәлләр кылдыгыз, Мин өнәмәгән юлны сайладыгыз».
«Яһүдә халкының гөнаһы тимер кискеч белән чокып язылган, таш йөрәге өстенә вә мәзбәхләренең мөгезенә алмаз очы белән уелган.
ләкин алар әйткәннәремә колак салмадылар, киреләнеп, Мине тыңламадылар, үгет-нәсыйхәтемне кабул итмәделәр.
Шушы сүзләре өчен Яһүдә патшасы Хизәкыйя һәм бөтен Яһүдә халкы аны үтергәнме соң?! Киресенчә, патша, Раббыдан куркып, Аңардан мәрхәмәт сораган; һәм Раббы, ниятеннән кире кайтып, аларга игълан иткән һәлакәтне булдырмый калган. Ә без үз-үзебезгә зур явызлык кылабыз!
Мин бүген Ул әйткәннәрне сезгә җиткердем, ләкин сез Раббы Аллагыз минем аша әйткәннәрнең берсенә дә буйсынмадыгыз.
Йа Раббы! Күзләрең тугрылыкка төбәлмәгәнмени Синең?! Син бу халыкны кыйнадың, ә алар аны сизмәде дә, Син аларны аздан гына юкка чыгармадың, ә алар сабак алмады, таштан да катырак булып үҗәтләнә барды, Сиңа кайтырга теләмәде.
Шуңа күрә Хуҗа-Раббы болай ди: – Менә, Минем ачу-ярсуым бу җиргә, кешеләргә вә хайваннарга, кырда үскән агачларга вә җир биргән җимешләргә түгелә, һәм ул мәңге сүнмәс ялкын булып дөрләр.
Мин аларга башка төрле йөрәк бирәчәкмен, яңа рух иңдерәчәкмен, аларның тәннәреннән, таш йөрәкләрен алып, тере йөрәк бирәчәкмен.
Үзенең потлары аркасында Миңа чит-ят булып китүен Исраил халкы йөрәге белән аңласын өчен, шулай эшлим Мин моны».
Бу кешеләр үзсүзле, аларның йөрәкләре кире; Мин сине алар янына җибәрәм, һәм син аларга: «Хуҗа-Раббы болай дип әйтә!» – диярсең.
Сезгә яңа йөрәк, яңа рух бирәм; тәнегездән таш йөрәгегезне алып, тере йөрәк бирәм.
– Ата-бабаларыгызга Раббының бик нык ачуы чыкты.
Кешеләр әле тыныч кына Иерусалимдә, аның тирә-ягындагы шәһәрләрдә, Нәгебтә вә тау итәге Шефелада яшәгән заманнарда Раббы Үзенең пәйгамбәрләре аша шушы ук сүзләрне әйтми идемени?!» – дип сора.
чөнки бу халыкның йөрәген май баскан. Көчкә генә ишетә колаклар, күзләрен дә алар йомганнар. Әгәр шулай булмаса, күзләре белән күрерләр, колаклары белән ишетерләр иде. Йөрәкләре белән аңларлар, Миңа таба борылырлар һәм Мин аларны савыктырыр идем».
Бу шуның өчен ки: «Ничек кенә карасалар да – күрмәсләр, ничек кенә тыңласалар да – ишетмәсләр һәм төшенмәсләр. Әгәр алар ишетеп-күрсәләр, Аллаһыга борылырлар, һәм гөнаһлары кичерелер иде».
Юл буена төшкән орлыклар шундый адәмнәрне белдерәдер: алар сүзне ишетәләр, әмма иблис килә дә, сүзне ишеткән кешеләр ышанып котылмасын өчен, алар күңелендәге сүзне алып китә.
Чөнки бу халыкның йөрәген май баскан. Көчкә генә ишетә колаклары, күзләрен дә алар йомганнар. Әгәр шулай булмаса, күзләре белән күрерләр, колаклары белән ишетерләр иде. Йөрәкләре белән аңларлар, Миңа таба борылырлар, һәм Мин аларны савыктырыр идем».
Пәйгамбәрлек сүзе беркайчан да кеше ихтыяры белән бирелмәде, кешеләр Аллаһыдан килгән хәбәрне Изге Рух белән рухландырылып сөйләделәр.