Зәкәрия 4:7 - Изге Язма

⁷ И биек тау, Зеруббабел алдында нәрсә соң син?! Син гап-гади бер тигезлек булып калырсың. ‘Искиткеч, искиткеч!’ дигән авазлар астында Зеруббабел Раббы йортының нигез ташын китереп куяр“».

Зәкәрия 4:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Эзра 3:10

Төзүчеләр Раббы йортының нигезен салгач, Исраил патшасы Давыт калдырган күрсәтмә буенча, руханиларны, үз киемнәренә киендереп, быргылар кычкыртырга, ә Асаф нәселендәге левиләрне, тәлинкәләр уйнатып, Раббыны данларга куйдылар.

Зәбур 114:4

Исемен әйтеп мин Аңа: «И Раббым, җанымны коткар!» – дип дәштем.

Зәбур 114:6

садә җанны саклый Ул: мин казалы идем, һәм Ул мине коткарды.

Зәбур 118:22

Хурлык-мәсхәрәдән читләштер мине, чөнки Синең күрсәтмәләргә сыгынамын.

Зәбур 84:11

Мәрхәмәт белән тугрылык очрашыр, хаклык белән иминлек үбешер;

Ишагыйя 28:16

Шуңа күрә Хуҗа-Раббы сезгә болай ди: «Менә, Мин Сионга сыналган, бәһасез почмак ташы, нык нигез ташы куям, аңа ышанган кеше икеләнеп калмаячак.

Ишагыйя 41:15

Менә, Мин сине яңа, үткен тешле ашлык сугу җайланмасы кебек итәрмен: син, суктырып, тауларны вакларсың, калкулыкларны кибәккә әйләндерерсең.

Иремия 33:11

янәдән шатлыклы-куанычлы тавышлар, кияү белән кәләш авазлары, Раббы йортында рәхмәт корбаны китерүчеләрнең: «Күкләр Хуҗасы Раббыга рәхмәтләр укыгыз, чөнки Раббы игелекле, чөнки Аның мәрхәмәте мәңгелек!» – дигән сүзләре яңгырап торыр. Мин бу җиргә элеккеге мул-имин тормышны кайтарырмын, – ди Раббы.

Иремия 51:25

Әй Бабил, син, таудай булып, бөтен дөньяны һәлак итәсең, шуның өчен Мин сиңа каршы күтәрелермен, – дип белдерә Раббы, – сиңа таба кулымны сузып, кыя башларыннан түбән таба тәгәрәтермен, янып күмерләнгән тау итәрмен сине.

Михә 1:4

Аның аяк астында таулар утка төшкән балавыз сыман эри, таудан агып төшкән ташкыннан ерылган сыман, үзән җирләр икегә аерыла.

Михә 4:1

Шундый көннәр килер: Раббы йорты урнашкан тау башка барлык таулардан биегрәк булыр, калкулыклар өстеннән күтәрелеп торыр, һәм бар халыклар шунда агылыр.

Хабаккук 3:6

Ул туктаганда, җирләр селкенә, карашын салса – халыклар тетрәнеп китә. Аның борын-борыннан йөргән юлларында гасырлар буе торган таулар җимерелә, калкулыклар чүгеп куя.

Зәкәрия 4:8

Миңа тагын Раббы сүзе килеп иреште:

Зәкәрия 4:9

«Зеруббабелның куллары шушы Раббы йортының нигезен салды, шул ук куллар әлеге йортны төзеп тә бетерер. (Шул чагында сезнең янга мине Күкләр Хуҗасы Раббы җибәргәнне белерсез.) Бу көнне башланган эшне кем әһәмиятсез дип исәпләр?! Зеруббабел кулындагы тигезләгечне күреп, кешеләр шатланачак. Раббының җиде күзе җирдәге бар нәрсәне күреп торадыр».

Маттай 21:21

– Сезгә хак сүз әйтәм: ышансагыз һәм шикләнмәсәгез, Мин инҗир агачы белән эшләгәнне генә эшләп калмассыз, әмма бу тауга: «Күтәрел дә диңгезгә ташлан!» – дип әйтсәгез дә шулай булачак.

Маттай 21:42

Гайсә болай диде: – Ә сез Изге язмада: «Төзүчеләр яраксыз дип тапкан таш иң мөһим почмак ташына әйләнде. Раббы тарафыннан кылынды бу, һәм безнең күзләр өчен могҗизадыр», – дигәнне укымадыгызмыни?

Марк 12:10

Изге язмада: «Төзүчеләр яраксыз дип тапкан таш иң мөһим почмак ташына әйләнде. Раббы тарафыннан кылынды бу, һәм безнең күзләр өчен бу могҗизадыр», – дигәнне әллә сез укымадыгызмы?

Лүк бәян иткән яхшы хәбәр 20:17

Әмма Гайсә, аларның күзенә туры карап: – Изге язмада: «Төзүчеләр яраксыз дип тапкан таш иң мөһим почмак ташына әйләнде», – дип язылганнар алайса нәрсә аңлата соң? – дип сорады. –

Лүк бәян иткән яхшы хәбәр 3:5

һәрбер чокыр тигезләнсен, таулар һәм калку урыннар түбәнәйсен, бормалы юллар турылансын, сикәлтәләр тигезләнсен –

Рәсүлләр 4:11

Ә Гайсә ул – «сез, төзүчеләр, яраксыз дип тапкан, ләкин иң мөһим булып чыккан почмак ташы».

Римлыларга хат 11:6

Аллаһының сайлавы кешеләрнең эшләренә карап түгел, мәрхәмәт белән була. Киресенчә булса, мәрхәмәт чын мәрхәмәт булмас иде бит.

Эфеслеләргә хат 2:20

Нигезен рәсүлләр һәм пәйгамбәрләр тәшкил иткән бина буларак төзелгәнсез сез. Бу нигезнең иң мөһим почмак ташы исә – Мәсих Гайсә Үзе.

I Петердән хат 2:7

Шулай итеп, Ул – сезнең өчен, иман итүчеләр өчен кыйммәтле Таш, ә ышанмаучылар өчен «төзүчеләр яраксыз дип тапкан таш, иң мөһим почмак ташына әйләнде».

Ачылыш 16:20

Һәр утрау юкка чыкты, таулар күздән югалды.