Зәкәрия 2:9 - Изге Язма

⁹ Күкләр Хуҗасы Раббы болай дип әйтә: – Менә, Мин аларга кулымны күтәрәм, һәм алар үз колларының табышына әйләнәчәк. Шул чагында сез Күкләр Хуҗасы Раббы тарафыннан җибәрелүемне белерсез.

Зәкәрия 2:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Ишагыйя 10:32

Дошман бүген үк Нобта торачак, йодрыгы белән Сион тавына, Иерусалим калкулыгына янаячак.

Ишагыйя 11:15

Раббы Мисыр диңгезенең култыгын киптерер, Үзенең яндыргыч җилен җибәреп, Фырат елгасы өстендә кулын болгар да аны аяк киемен салмыйча кичә торган җиде инешкә бүләр.

Ишагыйя 12:6

Әй Сион кешеләре, сөенешеп тантана итегез, шатлык авазлары яңгырап торсын: Исраилнең изге Алласы сезнең арада, һәм Ул бөектер!»

Ишагыйя 13:2

Раббы әйтә: «Шәрә тау өстендә байрак күтәрегез, хакимнәр капкасыннан керсеннәр өчен, гаскәрләргә каты итеп кычкырып кул болгагыз.

Ишагыйя 14:2

Чит халыклар Исраил халкын үз ватанына кайтарачак, һәм анда, Раббы җирендә, исраилиләр бу халыкларны үзләренең колларына әйләндерәчәк. Элек үзен әсир иткәннәрне Исраил әсирлеккә алачак, элек үзен изгәннәр өстеннән хакимлек итәчәк.

Ишагыйя 19:16

Ул көнне мисырлылар куркак хатын-кызга охшап калачак: Күкләр Хуҗасы Раббы аларга Үзенең кулын күтәрүгә тетрәнеп китәчәк.

Ишагыйя 26:1

Ул көнне Яһүдә җирендә мондый җыр җырланачак: «Безнең калабыз көчле! Раббы – безнең Коткаручыбыз, дивар-ныгытмабыз кебек Ул.

Ишагыйя 33:1

Әй син, әлегә җимерелү белмәгән җимерүче, хыянәт татымаган хыянәтче, кайгы киләчәк сиңа! Син талаудан туктагач, үзеңне дә таларлар, хыянәтләреңне кылып бетергәч, үзеңне дә сатарлар.

Ишагыйя 33:21

Хактыр, кодрәтле Раббы анда безнең өчен киң елгалы, ташкын сулы җир сыман булачак; анда ишкәкле бер генә көймә дә кермәячәк, бер генә зур кораб та үтә алмаячак.

Ишагыйя 33:23

Синең бауларың бушаган, алар инде мачтаны тотып тора һәм җилкәнне киерә алмыйлар. Шунда без табышны бүлә башларбыз, хәтта аксаклар да талаучыларга кушылыр.

Ишагыйя 4:5

Аннан соң Раббы Сион тавы һәм җыен уздырган урыннар өстендә көндезен – болыт, төнлә исә төтенләп-янып торган ут булдырачак: Раббының шөһрәте бар нәрсәне япма кебек каплап алачак.

Ишагыйя 48:16

Килегез яныма, тыңлагыз Мине: Мин баштан ук яшереп сөйләмәдем; бу вакыйгалар башланганда, Мин шунда идем инде». «Хәзер Хуҗа-Раббы мине вә Үзенең Рухын җибәрә!»

Ишагыйя 60:18

Синең җиреңдә көчләү-изү турында бүтән ишетелмәс, чикләрең эчендә талау вә бөлгенлек турында сүз бармас. Диварларыңны син – Котылу, капкаларыңны Мактау дип атарсың.

Ишагыйя 60:19

Кояш инде синең көндезге яктырткычың булмас, ай да сиңа нур сипмәс; синең мәңгелек яктырткычың – Раббы Үзе, синең дан-шөһрәтең Аллаң Үзе булыр.

Иремия 27:7

Барча халыклар аңа, аның углына вә оныгына хезмәт итәр. Тик, вакыты җиткәч, аның үзен дә, җирен дә башка зур халыклар һәм бөек патшалар буйсындырыр.

Иремия 28:9

Әмма иминлек-тынычлык киләсен алдан хәбәр иткән пәйгамбәрнең әйткәннәре тормышка ашканнан соң гына, аны Раббы җибәргән чын пәйгамбәр дип таныганнар.

Иремия 8:19

Менә, ерак илдән бичара халкымның фөрьяды ишетелә: «Раббы Сионда түгелмени? Аның Патшасы инде анда юкмыни?» Раббы: «Нишләп алар үзләренең потлары, бернигә тормаган чит-ят илаһлары белән ачуымны чыгардылар?» – дип әйтә.

Яхәзкыл 39:10

Аларга кырдан утын алып кайтырга, урманда утын кисәргә кирәк булмас, алар фәкать корал гына яндырыр. Алар үзләрен талаучыларны таларлар, малларын тартып алучыларның малларын алырлар, – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –

Йоил 2:27

Сез Минем Исраил халкы арасында булуымны, Раббы Аллагыз икәнемне, Миннән башка алла юклыгын белерсез. Моннан ары Минем халкым беркайчан да хурлыкка калмас.

Хабаккук 2:17

Шулай, Ливан җирендә кылган залимлегең үз башыңа төшәр, андагы җанварларны кырган өчен, син дер калтырап яшәрсең. Син адәм каны койдың, илгә, шәһәрләргә – анда яшәүчеләргә җәбер-золым кылдың.

Хабаккук 2:8

Байтак халыкларны талаган, адәмнәрнең канын койган, аларның илләрен, шәһәрләрен туздырып бетергән өчен, синең үзеңне бөлгенлеккә төшерерләр.

Сефания 2:9

Шуңа күрә Үз Затымнан ант итәм: мәабиләр иле Сәдүм шәһәре хәленә төшәр, аммониләр иле Гамура шәһәре сыман булыр: кычыткан баскан ташландык җиргә, тоз чокырына әйләнер! Халкымның исән калганнары, аларны талап, җирләрен үзләренә милек итеп алыр».

Сефания 3:15

Раббы сиңа дигән хөкем карарын юкка чыгарды, дошманыңны куып җибәрде. Раббы – Исраил патшасы – синең янда: бәла-каза килер дип инде курыкмассың.

Зәкәрия 2:11

Ул көнне Раббыга бик күп халык килеп кушылачак, һәм алар Аның халкына әйләнәчәк. Раббы сезнең арада яшәп калачак, һәм сезнең янга мине Күкләр Хуҗасы Раббы җибәргәнне белерсез.

Зәкәрия 2:8

Сезне талаган халыклар янына шөһрәтле Күкләр Хуҗасы Раббы мине җибәрде, чөнки сезгә кагылган зат Аның күз карасына кагылган саналадыр.

Зәкәрия 4:9

«Зеруббабелның куллары шушы Раббы йортының нигезен салды, шул ук куллар әлеге йортны төзеп тә бетерер. (Шул чагында сезнең янга мине Күкләр Хуҗасы Раббы җибәргәнне белерсез.) Бу көнне башланган эшне кем әһәмиятсез дип исәпләр?! Зеруббабел кулындагы тигезләгечне күреп, кешеләр шатланачак. Раббының җиде күзе җирдәге бар нәрсәне күреп торадыр».

Зәкәрия 6:15

Ерактан килгән кешеләр дә Раббы йортын төзүдә катнашыр. Раббы йортын төзегән вакытта, сезнең янга мине Күкләр Хуҗасы Раббы җибәргәнне белерсез. Раббы Аллагыз әйткәннәрне тырышып башкарсагыз, болар һәммәсе дә гамәлгә ашыр.

Зәкәрия 9:15

Күкләр Хуҗасы Раббы, Үз халкын яклап, таш атучыларны тар-мар итәр, таптап китәр. Менә, Аның халкы шәраб эчеп исергәндәй шау-гөр килер, корбанлык малның каны белән тулган касә сыман булыр, мәзбәхнең почмаклары сыман канга манчылыр.

Яхъя 13:19

Алар тормышка ашкан вакытта сез Мин – Ул булуыма ышансын өчен, бу сүзләр тормышка ашканчы ук сөйлим.

Яхъя 16:4

Әлеге вакыт җиткәч, ул хакта сөйләгәннәремне исегезгә төшерер өчен, боларны сезгә алдан әйтеп куйдым. Мин боларны сезгә башта ук сөйләмәдем, чөнки сезнең белән бергә булдым.