8 Сезне талаган халыклар янына шөһрәтле Күкләр Хуҗасы Раббы мине җибәрде, чөнки сезгә кагылган зат Аның күз карасына кагылган саналадыр.
– Саф күңелдән эшләгән икәнеңне беләм, – диде Аллаһы Әбумәликкә төшендә. – Шуңа күрә Мин сине Минем алда гөнаһлы эш кылудан тыеп калдым – синең тарафтан хатынга кул тидертмәдем.
Раббы, Үзенең коллары – пәйгамбәрләр аша игълан итеп куйганча, Яһүдәне юк итәр өчен, Яһоякыймга каршы килдани, арами, мәаби вә аммони юлбасарларын җибәрде.
Шуннан Раббының ачуы кабарды: җир йөзе селкенә-тетри башлады, тауларның нигезе чатнап кубарылды.
Нәсыйхәтләремә тугры булып яшә; минем өйрәтүемне күз алмасыдай кадерләп сакла.
Җимерелеп бушап калган идең син, җирең таланган иде. Хәзер инде, Сион, халкың күплегеннән синдә кысан булачак, ә сине талаганнар синнән китәчәк.
Раббы болай ди: – Үземнең Исраил халкыма Мин биләмәгә җир биргән идем, ләкин явыз күршеләре шуңа кул сузалар. Мин аларны илләреннән куып чыгарырмын, араларыннан Яһүдә халкын йолкып алырмын.
Барча халыклар аңа, аның углына вә оныгына хезмәт итәр. Тик, вакыты җиткәч, аның үзен дә, җирен дә башка зур халыклар һәм бөек патшалар буйсындырыр.
Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Яһүдә йортыннан үч алып, зур гөнаһ кылганы өчен, –
Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Пелештиләр – үч алучан халык. Йөрәкләре нәфрәт белән тулганга күрә, алар үч алдылар, күптәнге дошманын юк итәргә тырыштылар.
– И адәм углы! Иерусалим хакында Сур: «Әһә, халыклар капкасы җимерелгән, ул минем өчен ачылган, мин рәхәт чигәм, ә ул бушап калган», – дигән өчен,
Мин сине упкынга төшүчеләр белән бергә элек яшәгәннәр янына төшерәм. Синдә башкача халык яшәмәсен һәм тереләр дөньясында сиңа урын булмасын өчен, Мин сине, мәңгелек хәрабәләр арасына урнаштырган кебек, упкынга төшүчеләр белән бергә түбәнге дөньяга урнаштырам.
Исраилиләр белән гомер буе дошманлашып яшәвең, аларга бәхетсезлек килгәндә, җәза сәгате сукканда, кылыч күтәрүең өчен,
Кешеләрегезне һәм мал-туарыгызны арттырырмын – алар үрчерләр, ишәерләр. Әүвәлгечә синдә күп кеше яшәр, һәм элеккегә караганда да сезгә күбрәк игелек кылырмын. Шунда Раббы икәнемне белерсез.
Син: „Коймалар белән әйләндереп алынмаган торак урыннарда тыныч-имин яшәүче халык өстенә барам – диварлары да, бикләре дә, капкалары дә юк аларның.
Шуңа күрә, адәм углы, Гогка пәйгамбәрлек ит, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Юлга кузгалган көндә син Минем халкым Исраилнең хәвеф-хәтәрсез яшәгәнен белмәссеңме?!
Раббы болай ди: «Җинаять өстенә җинаять эшләгән, рәхим-шәфкать белмичә, кылычын күтәреп, кардәшен эзәрлекләгән, ачуы һаман дөрләп, ярсуы һаман янып торган Эдомны җәзасыз калдырмам:
Раббы болай ди: «Җинаять өстенә җинаять эшләгән, үз илләренең чикләрен киңәйткән чакта, Гилыгадта йөкле хатыннарның карыннарын ярган аммониләрне җәзасыз калдырмам:
Раббы болай ди: «Җинаять өстенә җинаять эшләгән, кардәшлек килешүен онытып, халкымны авылы-авылы белән Эдомга сатып җибәргән Сурны җәзасыз калдырмам:
Ә хәзер, сиңа каршы сугышыр өчен, күп халыклар берләште. Алар: «Сион-кыз хур булсын, һәм без моны тамаша кылыйк!» – диләр.
Ашшур җирендә – кылыч, Нәмруд илендә алар хәнҗәр белән идарә итәрләр. Әгәр Ашшур гаскәрләре, безнең илгә килеп, җиребезне таптарга уйласа, хөкемдарыбыз безне коткарыр.
«Кайда соң синең Раббы Аллаң?!» дип сораган дошманнарым моны күреп мәсхәрәгә калачак. Аларның, урам пычрагы сыман, аяк астында ятуына мин шаһит булачакмын.
Шулай, Ливан җирендә кылган залимлегең үз башыңа төшәр, андагы җанварларны кырган өчен, син дер калтырап яшәрсең. Син адәм каны койдың, илгә, шәһәрләргә – анда яшәүчеләргә җәбер-золым кылдың.
Байтак халыкларны талаган, адәмнәрнең канын койган, аларның илләрен, шәһәрләрен туздырып бетергән өчен, синең үзеңне бөлгенлеккә төшерерләр.
Күкләр Хуҗасы Раббы, Исраил Алласы болай ди: «Мәабиләрнең ни рәвешле Минем халкымны мыскыл итүен, аммониләрнең ни рәвешле хурлавын, „Җирегезне тартып алабыз“ дип масаюларын ишеттем Мин.
Ул көнне Раббыга бик күп халык килеп кушылачак, һәм алар Аның халкына әйләнәчәк. Раббы сезнең арада яшәп калачак, һәм сезнең янга мине Күкләр Хуҗасы Раббы җибәргәнне белерсез.
Күкләр Хуҗасы Раббы болай дип әйтә: – Менә, Мин аларга кулымны күтәрәм, һәм алар үз колларының табышына әйләнәчәк. Шул чагында сез Күкләр Хуҗасы Раббы тарафыннан җибәрелүемне белерсез.
Шәһәр урамнарын тутырып, малайлар вә кызлар уйнап йөриячәк.
– Менә, Минем алдан юл әзерли торсын өчен, Үземнең хәбәрчемне җибәрәм. Сез эзләгән Хуҗа-Хаким Үзенең йортына көтмәгәндә килер. Менә, сез күрергә теләгән Килешү хәбәрчесе килә, – ди Күкләр Хуҗасы Раббы.
Патша аларга җавабында: «Сезгә хак сүз әйтәм: кечкенә туганнарымның берсенә нәрсә генә эшләгән булсагыз да, Миңа эшләгән буласыз», – дип әйтер.
Шул чакта Ул: «Сезгә хак сүз әйтәм: бу кечкенә туганнарымның берсенә эшләмәгән нәрсәне Миңа да эшләмәдегез».
Ә Минем исемнән Атам җибәрәчәк Яклаучы-Юатучы – Изге Рух – сезне һәрнәрсәгә өйрәтер һәм Мин сезгә сөйләгәннәрнең һәммәсен хәтерегезгә төшерер.
Син Мине дөньяга җибәргән кебек, Мин дә аларны дөньяга җибәрдем.
Ул җиргә егылды һәм: – Шаул, Шаул! Нигә син Мине эзәрлеклисең? – дигән тавыш ишетте.
Ул аларны буш, кеше аягы басмаган чүлдә тапты; аларны карады, кайгыртты, күз карасыдай саклады.
Аллаһы гадел: газап чигүегез өчен, гаепле кешеләргә кайгы-хәсрәт бирә,
Ата Үз Углын дөньяны Коткаручы итеп җибәргәнен без күрдек һәм бу хакта шаһитлык бирәбез.