Зәкәрия 10:6 - Изге Язма

⁶ Яһүдә ил-йортын Мин ныгытачакмын, Йосыф йортын коткарачакмын; аларны илләренә кайтарачакмын, чөнки Мин аларны бик тә кызгандым. Мин бу халыктан беркайчан да баш тартмаган кебек булыр, Мин бит аларның Раббы Алласы – алар гозеренә колак салучы.

Зәкәрия 10:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Ишагыйя 11:12

Халыкларга байрак күтәрер Ул, Исраилдән сөрелгәннәрне бергә туплар, куып таратылган Яһүдә кешеләрен дөньяның дүрт тарафыннан җыеп алыр.

Ишагыйя 14:1

Раббы, рәхим-шәфкать күрсәтеп, Ягъкубны яңадан сайлаячак – аны үз җиренә кайтарачак; һәм Ягъкуб нәселенә килмешәкләр кушылып, аның белән янәшә көн күрә башлаячак.

Ишагыйя 41:10

Курыкма, чөнки Мин синең белән, аптырама, чөнки Мин синең Аллаң. Мин сиңа көч бирермен, ярдәм итәрмен, сине Үземнең җиңүче уң кулым белән яклармын.

Ишагыйя 54:4

Курыкма, оятка калмассың! Рухыңны төшермә, чөнки син хурлык кичермәссең! Яшь чагыңдагы оятка калуларыңны онытырсың, тол хатын булып яшәгән вакыттагы хурлыгыңны бүтән исеңә дә алмассың!

Ишагыйя 54:8

Ачуым кызган чакта, Мин йөземне синнән кыска вакытка яшереп тордым, ләкин, бетмәс-төкәнмәс мәрхәмәтемне күрсәтеп, сиңа рәхим-шәфкать кылам, – ди сине йолучы Раббы. –

Иремия 23:6

Ул патшалык иткән заманда, Яһүдәгә котылу килер, Исраил хәвеф-хәтәрсез яшәр, һәм аны „Раббы – безнең хакка дөреслек урнаштыручы!“ дип йөртерләр».

Иремия 3:18

Ул көннәрдә Яһүдә вә Исраил халыклары бергә кушылачак һәм Мин сезнең ата-бабаларыгызга төньяк җиреннән биләмәгә биргән җиргә киләчәк.

Иремия 30:18

Раббы болай ди: «Ягъкуб токымының чатырларын кабат корырмын, аларның торакларына мәрхәмәт күрсәтермен; хәрабәләр булган урында кабат шәһәр калкып чыгар, зиннәтле сарай да элеккечә үк итеп салыныр.

Иремия 30:20

Ягъкубның балалары әүвәлгечә рәхәт тормыш кичерер, җәмгыятьләре Минем каршымда ныгыр, аларны җәберләүчеләргә җәза бирермен.

Иремия 31:1

– Шул вакытта Мин – барлык Исраил ыругларының Алласы, ә алар Минем халкым булыр, – дип белдерә Раббы.

Иремия 31:20

Углым Эфраим Миңа кадерле түгелмени?! Яраткан балам түгелмени ул?! Аны еш кына шелтәләсәм дә, һаман җылылык белән искә алам; йөрәгем аны уйлап борчыла, һәм Мин аңа рәхим-шәфкатемне күрсәтермен! Бу – Раббы сүзе».

Иремия 31:31

– Менә, шундый көннәр җитәр, – дип белдерә Раббы, – Мин Исраил вә Яһүдә халкы белән яңа килешү төзермен.

Яхәзкыл 36:11

Кешеләрегезне һәм мал-туарыгызны арттырырмын – алар үрчерләр, ишәерләр. Әүвәлгечә синдә күп кеше яшәр, һәм элеккегә караганда да сезгә күбрәк игелек кылырмын. Шунда Раббы икәнемне белерсез.

Яхәзкыл 36:37

Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Исраил халкының гозеренә Мин яңадан җавап бирәчәкмен һәм алар өчен менә нәрсә эшләячәкмен: кешеләрен сарыклар кебек –

Яхәзкыл 37:16

– Ә син, адәм углы, үзеңә бер таяк ал да аның өстенә «Яһүдә вә аңа теләктәш исраилиләрнеке» дип язып куй; тагын бер таяк ал һәм аның өстенә «Йосыф вә аңа теләктәш бөтен Исраил халкы – Эфраим таягы» дип яз.

Яхәзкыл 39:25

Шуңа күрә Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Хәзер инде Ягъкубны сөргеннән кайтарырмын, Исраилнең бөтен халкына мәрхәмәтемне күрсәтермен. Үземнең изге исемемне Мин фидакарьләрчә яклармын.

Һошея 1:11

Яһүдә вә Исраил угыллары, берләшеп, үзләренә бер юлбашчы сайлап куярлар һәм бу җирдән чыгып китәрләр. Әйе, Изрегылның алдагы көне бөектер!

Һошея 1:7

Яһүдә йортын исә рәхмәтемнән ташламам: аны җәя-кылыч, сугыш яисә ат-җайдаклар илә түгел, бәлки Раббы Алла кулы белән коткарырмын, – диде.

Һошея 14:9

Әй Эфраим, потларың белән Минем багланышым юк! Эфраимнең ялваруларына Мин җавап бирермен, аңа йөзем белән борылырмын. Аның өчен Мин ямь-яшел кипаристыр, аның җимеше-байлыгы да Миннәндер».

Һошея 2:23

Мин халыкны Үзем өчен җиргә чәчәрмен, „шәфкать күрсәтелмәгән“гә шәфкать күрсәтермен һәм „Минем халкым түгел“ дип аталганнарга: „Минем халкым“, – дип дәшәрмен, ә ул Миңа: „Син – минем Аллам!“ – дияр».

Убадия 1:18

Ягъкуб йорты – ут, Йосыф йорты – ялкын, ә Эсау йорты салам кебек булыр: Эсауга ут төртеп, аны юк итәрләр, – дип әйтә Раббы. –

Михә 4:13

«Тор, Сион-кыз, ашлык сугарга кереш! – ди Раббы. – Мин сине тимер мөгезле вә бакыр тояклы үгез кебек итәм. Син бик күп халыкларны тар-мар китерерсең, аларның көчләп-талап җыйган байлыгын Раббыга тапшырырсың, мал-мөлкәтен бөтен җирнең Хуҗасына багышларсың».

Михә 4:6

«Ул көнне Мин, – дип игълан итә Раббы, – аксакларны җыеп алырмын, сөрелгәннәрне, Үзем бәла-казага дучар иткәннәрне бергә туплармын.

Михә 5:3

Хактыр: авырлы хатын бала тапканчыга һәм исраилиләр янына бөтен туганнары әйләнеп кайтканчыга кадәр Раббы Исраил халкын дошман кулына тапшырыр.

Михә 5:8

Ягъкуб нәселеннән исән калганнар башка халыклар, күп санлы кавемнәр арасында урман җанварлары янына яисә сарык көтүенә килеп кергән арыслан кебек булырлар: сиздермичә генә ташланырлар да ботарлап ыргытырлар, һәм алардан һичкем коткара алмас.

Михә 7:16

Ул могҗизаларны күреп, халыклар, ничек кенә куәтле булсалар да, хурлыкка калырлар, куллары белән авызларын капларлар, аларның колаклары ишетмәс булыр.

Зәкәрия 1:16

Шуңа күрә Раббы болай ди: „Мин Иерусалимгә рәхим-шәфкать белән кайтам; анда Минем йортым салыначак, – ди Күкләр Хуҗасы Раббы, – Иерусалим буйлап җир үлчи торган бау сузылачак“.

Зәкәрия 10:12

Мин Үз халкымны ныгытырмын, һәм алар Минем исемгә лаек гомер кичерерләр“, – ди Раббы».

Зәкәрия 13:9

Шул өченче өлешне Мин утка салачакмын, көмешне чистарткан сыман чистартачакмын, алтынны сынаган кебек сынаячакмын. Алар Миңа табынырлар, һәм Мин аларга җавап бирермен: „Бу – Минем халкым!“ – диярмен, ә алар: „Раббы – безнең Аллабыз!“ – дип әйтер».

Зәкәрия 8:11

Әмма исән калган халыкка Мин инде элеккечә карамам, – дип белдерә Күкләр Хуҗасы Раббы. –

Зәкәрия 9:16

Ул көнне Раббы Алла Үз халкын коткарыр, сарык көткәндәй, аларны әйдәп йөрер – таҗдагы асылташлар кебек ялтырар алар Аның җирендә.