Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Зәкәрия 1:4 - Изге Язма

4 Ата-бабаларыгыз кебек булмагыз. Пәйгамбәрләр аларга әйтә килделәр: „Күкләр Хуҗасы Раббы: ‘Җинаятьчел юлыгыздан чыгыгыз, явыз гамәлләр кылудан туктагыз!’ – дип кисәтә сезне“. Ләкин ата-бабаларыгыз тыңламадылар, сүзләремә колак салмадылар. –

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Зәкәрия 1:4
55 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Шулай итеп, патша һәм аның түрәләре язган хатларны алып, атчабарлар бөтен Исраил вә Яһүдә җире буйлап таралды. Патша боерыгы буенча алар шушы сүзләрне игълан итте: «Исраилиләр! Ибраһим, Исхак вә Исраилнең Алласына – Раббыга – йөзегез белән борылыгыз, шул чагында Ул да сезгә – Ашшур патшалары кулыннан котылып калган халыкка таба борылыр.


Ата-бабаларының Раббы Алласына тугрылык сакламаган аталарыгыз һәм кардәшләрегез сыман булмагыз; күргәнегезчә, Ул аларны әнә шуның өчен һәлакәткә дучар итте.


– Барыгыз, минем хакка, Исраил белән Яһүдәдә калган халык хакына әлеге табылдык китапта язылган сүзләр турында Раббыдан сорап белешегез; Раббының безгә кабынган ачуы зурдыр, чөнки ата-бабаларыбыз Аның сүзенә колак салмадылар – әлеге китапта язылганнар буенча гамәл кылмадылар, – дип боерды.


Аталарыбыз яшәгән көннәрдә дә, хәзер дә халыкның гаебе ифрат зурдыр. Үзебез, патшаларыбыз вә руханиларыбыз кылган гөнаһлар өчен чит ил патшалары кулына калдык – кылыч астына эләктек, әсирлеккә, талануга, хурлыкка дучар ителдек; хәзер дә шуннан котыла алмыйбыз.


Ләкин киребеткән ата-бабаларыбыз, тәкәбберләнеп, Синең боерыкларга колак салмады;


Ләкин тора-бара алар, буйсынмас булып, Сиңа каршы баш күтәрделәр, Кануныңнан йөз чөерделәр, Сиңа кире кайтырга үгетләгән пәйгамбәрләреңне үтерделәр, Сиңа бик тә мәсхәрәле сүзләр әйттеләр.


Син аларны күп еллар сабыр гына көттең; пәйгамбәрләрең аша Үзеңнең Рухың белән үгетләп, кисәтеп торсаң да, алар игътибар итмәделәр. Шунлыктан Син аларны чит халыклар кулына тапшырдың.


Ата-бабаларның гөнаһларын безнең өскә якма, безгә тизрәк рәхим-шәфкатеңне юлла! Юкса без тәмам зәгыйфьләнеп калдык.


Әй Исраил балалары! Үҗәтләнеп Раббыгыздан йөз чөерсәгез дә, кире Аңа кайтыгыз!


Шуңа күрә Яһүдә халкына вә Иерусалимдә яшәүчеләргә җиткер, Раббы болай дип әйтә, диген: «Сезнең өскә афәт җибәрергә әзерләнүче, сезгә каршы эш кылырга ниятләүче чүлмәкче Мин! Һәрберегез начар юлыгыздан кире кайтыгыз, юлларыгызны вә гамәлләрегезне төзәтегез!»


Әгәр ул пәйгамбәрләр Минем киңәшмәмдә булсалар, сүзләремне халкыма җиткерерләр, аларны явыз юлларыннан, явыз эшләреннән тыеп калырлар иде.


Шуңа күрә Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: – Сүзләремне тыңламаган өчен,


бер-бер артлы сезгә җибәргән колларым – пәйгамбәрләрем сүзенә колак салмыйсыз икән (сез аларны һичкайчан тыңламадыгыз),


Төньяк тарафка юл алып, Минем сүзләремне җиткер! Раббы болай дип әйтә, диген: «Миннән йөз чөергән Исраил, кире кайт! Моннан ары Мин сиңа ачу тотмам, чөнки Мин мәрхәмәтле, мәңге ачуланып тормам.


Миннән йөз чөергән балаларым, кире кайтыгыз, – дип белдерә Раббы, – чөнки Мин сезнең Хуҗагыз. Һәр шәһәрегездән – берәр, һәр кабиләгездән икешәр кеше алып, Мин сезне Сионга кайтарырмын,


Сезнең янга бер-бер артлы Үземнең колларымны – пәйгамбәрләрне җибәреп: ‘Һәркайсыгыз үзенең яман юлыннан кире кайтсын! Яшәү рәвешен үзгәртеп, чит илаһларга иярмәсен, аларга табынмасын; шул чагында Мин ата-бабаларыгызга һәм сезгә биргән җирдә гомер итәрсез’, – дидем, ләкин сез Мин әйткәннәргә колак салмадыгыз, Мине тыңламадыгыз.


«Миңа әйләнеп кайтсаң иде, Исраил, кире кайтсаң иде, – дип белдерә Раббы. – Җирәнгеч потларыңны Минем күз алдымнан алып ташласаң, бүтән адашып йөрмәсәң,


– Раббы исеменнән безгә сөйләгән сүзләреңне тыңламыйбыз!


Исраил халкына, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Хак юлга кайтыгыз, потларыгыздан баш тартыгыз, барлык әшәке нәрсәләрдән йөзегезне читкә борыгыз.


Чүлдә аларның угылларына болай дидем: „Аталарыгыз кагыйдәләре буенча яшәмәгез, аларның кануннарын үтәмәгез, потларына табынып, үзегезне нәҗесләмәгез.


Әйт аларга: «Мин Үземнең бар булуым белән ант итәм, – дип белдерә Хуҗа-Раббы, – Мин явыз кешенең үлемен түгел, ә бәлки аның яман юлдан чыгып исән калуын телим. Кире борылыгыз, яман юлыгыздан кире борылыгыз! Нигә үләргә сезгә, Исраил халкы?!»


ә кемдер быргы тавышын ишетеп тә сакланмаса – кылыч аны үтерсә, әлеге кеше үз үлемендә үзе гаепле булачак.


Синең колларың булган пәйгамбәрләрнең безнең патшаларга, түрәләргә, ата-бабаларга, ил халкына Синең исемнән сөйләгән сүзләренә колак салмадык.


Самарея үзенә тиешле җәзаны алырга тиеш, чөнки үз Алласына каршы баш күтәрде ул. Аның халкы кылычтан һәлак булыр, балалары кырылып бетәр, авырлы хатыннарының карыннары икегә ярылыр.


Моның урынына гадел хөкем – агым су, хаклык кипмәс ташкын булып аксын!


Пәйгамбәрләргә алар: «Вәгазь укымагыз, бу турыда сөйләмәгез, безгә хурлык кагылмаячак! – диләр. –


Шуңа күрә халыкка син, Күкләр Хуҗасы Раббы болай дип әйтә, диген: «Миңа кайтыгыз, һәм Мин сезгә йөзем белән борылырмын.


Кешеләр әле тыныч кына Иерусалимдә, аның тирә-ягындагы шәһәрләрдә, Нәгебтә вә тау итәге Шефелада яшәгән заманнарда Раббы Үзенең пәйгамбәрләре аша шушы ук сүзләрне әйтми идемени?!» – дип сора.


башта Дәмәшкъ һәм Иерусалим кешеләренә, аннары бөтен Яһүдия җирендә яшәүчеләргә, яһүди булмаган башка халыкларга вәгазь сөйләдем. Аларны тәүбә итеп Аллаһыга таба борылырга, тәүбә итүләрен күрсәтә торган эшләр кылырга чакырдым.


Ә сез гөнаһларыгыз кичерелсен өчен тәүбә итегез һәм Аллаһыга таба борылыгыз.


Сез беләсез: ата-бабаларыгыздан тапшырылган мәгънәсез тормыштан алтын-көмештәй фани нәрсәләр белән түгел,


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ