Зәкәрия 1:12 - Изге Язма

¹² Раббы фәрештәсе: «И Күкләр Хуҗасы Раббы! Кайчангача Син Иерусалимгә һәм Яһүдә шәһәрләренә шулай мәрхәмәтсез булырсың икән? Син инде җитмеш ел буена аларга ачу тотасың», – диде.

Зәкәрия 1:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

II Елъязма 36:21

шулай дәвам итте; Иремия аша Раббы әйткәнчә, шимбә көнне ял иткәндәй җир җитмеш ел буена вәйран хәлдә ятты.

Зәбур 102:10

Гөнаһларыбыз өчен безгә ташламалар ясар, гаепләребез өчен җәзаны киметер.

Зәбур 102:13

Ата кеше үз угылларын ничек кызганса, Раббы да Үзеннән куркучыларны шулай кызгана.

Зәбур 69:5

Ә барча Сиңа йөз тотучылар куанышып күңел ачсыннар, «Аллаһы бөектер!» дип тәкрарласын коткарганың өчен Сине сөючеләр.

Зәбур 74:10

Мин исә мәңге Ягъкуб Алласы хакында сөйләрмен, Аңа мәдхияләр җырлармын!

Зәбур 79:5

И Раббы, и Күкләр Хуҗасы Алла! Кайчангача халкың догаларына ачу тотарсың икән?

Вәгазьче 3:3

Үтерү вакыты бар һәм дәвалау вакыты бар; җимерү вакыты бар һәм төзү вакыты бар.

Ишагыйя 47:6

Үз халкыма ачуым чыгып, Мин аны – милкемне – мәсхәрәгә дучар иттем, синең кулга тапшырдым, Бабил, ә син аларга рәхим-шәфкать күрсәтмәдең, хәтта карт-корылар җилкәсенә чиктән тыш авыр йөк салдың.

Ишагыйя 63:9

Аларның кайгыларын Ул һәрчак уртаклашты, Аның хозурыннан килгән фәрештә аларны коткара килде. Яратучан, кызганучан буларак Ул аларны йолып алды, борынгы заманнарда кулларында күтәреп йөртте.

Иремия 12:4

Кайчангача җир кайгырып, кырларда үлән кибеп ятар? Шул җирдә яшәүче кешеләрнең явызлыгы аркасында хайваннар вә кошлар һәлак була, чөнки бу адәмнәр: «Безнең юлларны Ул күрми», – диләр.

Иремия 15:17

Көлүчеләр арасында утырмадым һәм күңел ачмадым мин, Синең авыр кулыңны тоеп, ялгызым утырдым, чөнки аларга кузгалган ачу-ярсуың белән тулган идем.

Иремия 29:10

Раббы болай ди: «Бабилнең хакимлек итүенә бүгенгедән башлап җитмеш ел узганнан соң, изге вәгъдәмә тугры калган хәлдә, Мин, сезне кайгыртып, шушы җиргә кире кайтарырмын.

Иремия 30:18

Раббы болай ди: «Ягъкуб токымының чатырларын кабат корырмын, аларның торакларына мәрхәмәт күрсәтермен; хәрабәләр булган урында кабат шәһәр калкып чыгар, зиннәтле сарай да элеккечә үк итеп салыныр.

Даниил 12:6

Шунда берсе елга өстендә басып торган җитен киемле ир кешедән: – Әлеге гаҗәеп-хәйран хәлләр кайчанга кадәр дәвам итәр? – дип сорады.

Хабаккук 1:2

Йа Раббы, мин Сиңа ярдәм сорап ялварам, ә Син ишетмисең, Сиңа: «Җәбер-золым кылалар!» – дип кычкырам, ә Син коткармыйсың. Кайчанга кадәр дәвам итәр бу?!

Зәкәрия 1:8

– Төнлә миңа бер күренеш иңде: менә, җирән атка атланган бер ир үзәнлектәге мәрсид куаклары арасында тора, ә аның артында җирән, кызгылт көрән вә ак атларга атланган җайдаклар шәйләнә.

Зәкәрия 7:5

– Бу җирдә яшәүче бар халыктан вә руханилардан: «Җитмеш ел дәвамында елның бишенче һәм җиденче айларында кайгыга уралып ураза тотканда, сез уразаны Минем өчен тоттыгызмыни?!

Гыйбриләргә хат 7:25

шуңа күрә дә Ул Үзе аркылы Аллаһыга килүче кешеләрне тулысынча коткара ала. Ул, Аллаһыга даими мөрәҗәгать итеп, алар турында ялвару өчен яши.

Ачылыш 6:10

Алар көчле тавыш белән: «Кайчанга кадәр Син, изге һәм хакыйкый Хөкемдар, җирдә яшәүчеләрне хөкем итмәссең һәм безнең каныбыз өчен үч алмассың?» – дип кычкырдылар.