15 Шулай дип, алар Юнысны диңгезгә тотып аттылар – ярсыган диңгез шундук тынычланды.
Шаул вә аның углы Йонатанның сөякләрен Беньямин җирендәге Села шәһәрендә, Шаул атасы Кыйшның төрбәсендә дәфен кылдылар. Патша кушканның һәммәсен халык җиренә җиткереп үтәде, һәм Раббы, Исраилнең догаларын кабул кылып, ачлыкка чик куйды.
Кодрәте белән Ул мәңге хакимлек итә, үткер күз карашы халыкларны күзәтеп тора – фетнәчеләр баш калкытырга кузгалмасыннар да!
Ачуыңны тоеп үтә көннәребез, елларыбыз бер көрсенеп куюдай тиз уза.
Кем белә, бәлки әле, Аллаһы, күңеле йомшарып, уеннан кайтыр, ачуланудан туктар һәм безне һәлак итмәс».
– Ни өчен сез шундый куркак, сай иманлылар? – диде Ул аларга. Гайсә, торып, җилне һәм күлне тыйды. Һәм үле тынлык урнашты.
Шәкертләре, янына килеп, Гайсәне уяттылар. – Остаз! Остаз! Батабыз! – дип кычкырды алар. Гайсә, торып, җилне дә, котырынган дулкыннарны да тыйды, һәм алар тынып калдылар, әйләнә-тирәдә тынлык урнашты.