Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Яхәзкыл 7:11 - Изге Язма

11 Җәбер-золым явызлык таягына әверелде. Алардан бернәрсә дә калмаячак: бик күп кешеләре дә, байлыклары да, муллыклары да, өстенлекләре дә юкка чыгачак.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Яхәзкыл 7:11
28 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Әйе, Раббы безгә бөек эш кылды – безне куаныч-шатлыкка күмде.


Күңелләреннән: «Барысын җимерик!» – дип әйтеп, Аллаһының илдәге барча гыйбадәтханәләрен көлгә әйләндерделәр.


«Әй Пелешет, сине кыйнаган таяк сынган дип сөенмә, чөнки елан тамырыннан тагын да куркынычрак кара елан чыгачак, аның токымы оча торган агулы елан булачак.


Күкләр Хуҗасы Раббының йөзем бакчасы – Исраил халкы ул, Яһүдә кешеләре – Аның яратып утырткан үсентеләре. Гаделлек урнашыр дип көткән иде Ул, тик кан кою килеп чыкты; дөреслек көткән иде, тик аһ-зар гына ишетте.


Чөнки Син аларның муенындагы камытны – җилкәләрен басып торган йөкне һәм җәберләүченең таягын – Мидьян халкын җиңгән кебек сындырып ташладың.


Шуңа күрә Яһүдә патшасы Йошия углы Яһоякыйм турында Раббы болай ди: «Ул үлгәч: „И минем ир туганым, и минем кыз туганым кебек якын күргән кешем!“ – дип күз яшьләре түкмәсләр, „И хуҗабыз! И галиҗәнаб!“ – дип еламаслар;


Ул көнне бөтен җир йөзе, бер читеннән икенче читенә кадәр, Раббы һәлак иткән кешеләрнең мәете белән тулыр; мәрхүмнәрне кызганып елаучы да, җыеп-җыештырып җирләүче дә булмас; җир өстендә тирес кебек ятар алар.


Чишмәдән су бәреп чыккан кебек, аңардан явызлык бөркелә – анда көчләү вә талау хөкем сөрә; Минем күз алдымда бары тик авыру-газаплар вә җәрәхәтләр генә.


Яһүдә шәһәрләрендә һәм Иерусалим урамнарында сөенечле авазларны вә күңел ачуларны, кияү белән кәләшнең куанычлы тавышларын тыярмын, чөнки бу ил бушап калыр.


Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Җитте сезгә, Исраил хакимнәре! Җәбер-золымны бетерегез, дөрес вә гадел гамәлләр кылыгыз, Минем халкымны үз биләмәләреннән кысып чыгарудан туктагыз, – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –


Шуңа күрә, – дип белдерә Хуҗа-Раббы, – Мин Үземнең бар булуым белән ант итәм: барлык җирәнгеч сыннарың вә әшәкелекләрең белән Минем изге йортымны нәҗесләгән өчен, Мин сине аударачакмын, һич кенә дә кызганып тормаячакмын, ярлыкамаячакмын.


Шулар арасыннан берничәсен утка ыргыт һәм яндыр. Шуннан әлеге ут бөтен Исраил иленә таралыр.


Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Кулларыңны шапылдатып, аягың белән җиргә бәреп, Исраил халкының барлык явызлыклары вә әшәкелекләре турында: „И-их!“ – дип әйт, чөнки алар кылычтан, ачлыктан вә үләт чиреннән һәлак булачак.


Исән калганнар тауларга качып китәр, һәм үзәнлектәге күгәрченнәр кебек һәркайсы үзенең гөнаһлары өчен сыкрар.


– Син, адәм углы, Хуҗа-Раббы Исраил җиренә болай дип әйтә, диген: «Һәлакәт! Җирнең дүрт почмагына һәлакәт килде.


Зынҗырлар ясагыз, чөнки бу җир канлы җинаятьләр белән сугарылган, шәһәр җәбер-золым белән тулган.


Ул миңа: – Күрәсеңме, адәм углы: Яһүдә йорты биредә кылган әшәкелекләр азмы әллә?! Алар җирне җәбер-золым белән тутыралар, Минем ачуымны арттыралар. Кара: алар агач ботагын Минем борын төбенә китерәләр.


Раббы әйтә: «Көчләп-талап, кальгаларына хәрәм мал туплаган бу халык гаделлек белән эш итүне белми».


Әй сез, бәла көне ерак дип санаучылар, сез бит аны – җәбер-золым көнен якынайтасыз!


Кеше басуына күзләре төшсә – тартып алалар, өе ошаса – басып алалар; берәүне – үз йортыннан, икенче берәүне мирас җиреннән мәхрүм итәләр.


Сез халкымның итен ашыйсыз: тиресен тунап, сөякләрен сындырасыз, казанга, табага салырга җыенгандай, итен кискәлисез».


Бу шәһәрдә байлар җәбер-золым кыла, халкы ялганлаша, телләре дөрес сүз сөйли белми.


Раббының ачуы кузгалган көнне көмешләре дә, алтыннары да коткара алмас аларны. Раббының көнчелек уты бар дөньяны көйдереп ташлар, җирдә яшәүче барча тереклек иясен Ул һич көтмәгәндә кырып бетерер.


Рәхимлелек күрсәтмәгәннәргә хөкем рәхимсез булыр. Рәхимлелек исә хөкемнән өстен тора!


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ