Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Яхәзкыл 5:12 - Изге Язма

12 Синең халкыңның өчтән бер өлеше шәһәрдә үләт чиреннән вә ачлыктан кырылачак; өчтән бер өлеше шәһәр читендә кылычтан үләчәк; тагын бер өлешен төрле тарафларга җилгә таратачакмын һәм артыннан кылыч белән эзәрлекләячәкмен.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Яхәзкыл 5:12
37 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Шуңа күрә Хаким, Күкләр Хуҗасы Раббы, Исраилнең кодрәтле Алласы болай ди: «Дошманнарымны җәзага тартып юанырмын, алардан үчемне алырмын!


Чүлдән искән җил кибәкне туздыргандай, Мин сезне төрле якка сибәрмен.


Ураза тотсалар да, Мин аларның елау-сыктауларын ишетмәм; тулаем яндыру һәм икмәк корбаннары китерсәләр дә кабул итмәм. Мин аларны кылыч, ачлык вә үләт зәхмәте белән юк итәчәкмен!


Әгәр дә инде: «Кая китик соң без?» – дип сорасалар, аларга, Раббы болай дип әйтә, диген: «Үләт зәхмәтенә дучар ителгәне авырып үлсен, кылычка дучар ителгәне кылыч астына керсен, ачлыкка дучар ителгәне ачка интексен, әсирлеккә дучар ителгәне әсир китсен!»


Җиде угыл тапкан хатын әнә хәлсезлектән егылып ята, тынын көчкә ала: әле көндез үк аның кояшы батты – оятка калды, хур булды ул. Исән калган халыкны Мин дошманнары кулына тапшырырмын – кылычтан уздырырмын. Бу – Раббы сүзе».


Шәһәрдә калганнар кылычтан, ачлыктан вә үләт зәхмәтеннән һәлак булачак; ә шәһәрне камалышта тоткан дошманнары кулына бирелгән кешеләр исән калачак – аларга тормыш бүләк ителәчәк.


Мин аларның үзләренә һәм ата-бабаларына биргән җирдән алар тәмам юкка чыкканчы, өсләренә кылыч, ачлык вә үләт зәхмәте җибәреп торырмын».


Шуңа күрә белеп торыгыз: барып урнашырга теләгән җирегездә кылычтан, ачлыктан вә үләт зәхмәтеннән кырылырсыз!


Менә, Мин иминлек түгел, ә һәлакәт китерер өчен күзәтәм сезне; Мисыр җирендәге барлык яһүдиләр соңгы кешесенә кадәр кылычтан вә ачлыктан һәлак булыр!


Шуңа күрә Күкләр Хуҗасы Раббы, Исраил Алласы, болай ди: – Мин бу халыкка әрем ашатам, агулы су эчертәм.


Аларны үзләре дә, ата-бабалары да белмәгән халыклар арасына таратам, артларыннан кылыч җибәреп, тәмам кырып бетерәм.


Ә хаким тирәсендәгеләрнең һәммәсен – иярченнәрен вә барлык гаскәрен җилләргә таратырмын, кылычымны кыныннан алып, аларны эзәрлекләп китәрмен.


Әгәр Мин шул җиргә таба кылыч юнәлтеп, кылычка: «Җир буйлап үт», – дисәм, һәм ул андагы кешеләрне вә терлекләрне һәлак итә башласа,


Әгәр Мин, ул җирдәге кешеләрне вә терлекләрне юк итәр өчен, үләт чире һәм кан койдыргыч ярсуымны җибәрсәм,


Чөнки Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Әгәр дә Мин, Иерусалимнең кешеләрен вә мал-туарын юк итәр өчен, дүрт төрле коточкыч җәзам – кылыч, ачлык, ерткыч җанварлар вә үләт чирен шунда җибәрсәм, үтә куркыныч булачак.


Сиңа булган ачуым кангач һәм көнчелек ярсуым басылгач, Мин тынычланырмын һәм бүтән сиңа ачуланмам.


Аның уң кулына «Иерусалимгә» дигән шобага чыгар, һәм ул шунда дивар җимерүче җайланма куярга, үтерергә әмер бирергә, сугышчан өн салырга, капка җимерүче җайланма китерергә, туфрак өеп, камау ныгытмасы төзергә тиеш булыр.


Синең азгынлыгың – әнә шул шакшылык ул. Мин сине чистартырга тырышып та, син чистармаганга күрә, сиңа булган ярсуым ташып түгелгәнче, синең чистарынасың юк.


Син аларга менә нәрсә дип әйт: «Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: „Мин Үземнең бар булуым белән ант итәм: бушап калган җирләрдә яшәүчеләр кылычтан үләр, ачык кырда булганнарны җәнлекләргә ризык итеп бирермен; ә ныгытмаларда вә мәгарәләрдә яшәүчеләр үләт чиреннән һәлак булыр.


Мин аларны төрле халыклар арасына тараттым, һәм алар төрле җирләргә сибелде. Мин аларны йөргән юлларына вә кылган гамәлләренә карап хөкем иттем.


Алар, ике арада фәкать бер дивар гына калдырып, үз бусагаларын Минем бусагам янына һәм ишек яңакларын Минем ишек яңагы янына куйдылар, кылган әшәкелекләре белән Минем изге исемне пычраттылар, шуңа күрә Мин, ачуым чыгып, аларны һәлак иттем.


аталар үз балаларын, ә балалар үз аталарын ашаячак; Мин сиңа хөкем оештырачакмын, исән калганнарны исә төрле тарафларга җилгә таратачакмын.


Өстеңә ачлык вә ерткыч җанварлар ябырылып, сине баласыз калдырачак; шәһәрдә үләт чире вә үлем хакимлек итәчәк; Мин сиңа каршы кылыч җибәрәчәкмен. Моны Мин, Раббы, әйттем».


Камалу көннәре беткәч, чәчеңнең өчтән бер өлешен шәһәр уртасында яндыр; тагын бер өлешен шәһәр тирәсендә кылыч белән туракла; өченче өлешен җилгә туздыр, ә Мин, кылычымны кыныннан алып, шул чәчләрне эзәрлекләп китәрмен.


Ләкин кайбер кешеләрне Мин исән калдырачакмын. Сез илләр, халыклар арасына сибелгәндә, кайберләрегез кылычтан котылып калачак.


Дошман кылыч белән шәһәрнең тышкы ягында тора, ә шәһәр эчендә ачлык вә үләт чире генә. Кырдагы кеше кылычтан һәлак булыр, ә шәһәр эчендәгеләрне ачлык вә үләт чире кырыр.


Инде менә соңгы сәгатең сукты, синең өскә ачуымны яудырачакмын, йөргән юлларыңа карап хөкем итәчәкмен, барлык әшәкелекләрең өчен җавап бирергә мәҗбүр итәчәкмен.


Үзегезне төрле халыклар арасына таратырмын һәм, кылычымны чыгарып, артыгыздан куармын – җирегез буш булыр, шәһәрләрегез җимерелер.


Дошманга әсирлеккә китеп барсалар, аларның җанын кыярга анда да кылычка әмер бирермен. Яхшылыкка түгел, ә бәлки аларның бәхетсезлегенә күземнән югалтмам аларны!»


Әмерем менә шулдыр: иләк белән комны иләгән сыман, Исраилне дә бүтән халыклар арасына таратырмын – бер генә таш та җиргә төшеп җитмәс, иләктә калыр.


Мин аларны, өермәдәй бөтереп, чит халыклар арасына тараттым, һәм бу җир алардан соң бушап калды – аның аша беркем йөрмәс булды; шулай итеп, алар гүзәл илне чүлгә әйләндерделәр».


Әмма бу халыклар арасында да үзегезгә тынычлык таба алмассыз, сезгә анда тыныч урын булмас; Раббы сезгә анда куркудан калтырап торган йөрәк, сагыш тулы өметсез күзләр һәм күңел әрнүе бирер.


Менә аксыл төстәге атны күрдем. Өстендәге җайдакның исеме «Үлем», ә аның артыннан бөтен үлеләр дөньясы килә иде. Аларга җирнең дүрттән бер өлешендә кешеләрне кылыч, ачлык, үләт һәм кыргый хайваннар белән үтерү хокукы бирелде.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ