Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Яхәзкыл 5:11 - Изге Язма

11 Шуңа күрә, – дип белдерә Хуҗа-Раббы, – Мин Үземнең бар булуым белән ант итәм: барлык җирәнгеч сыннарың вә әшәкелекләрең белән Минем изге йортымны нәҗесләгән өчен, Мин сине аударачакмын, һич кенә дә кызганып тормаячакмын, ярлыкамаячакмын.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Яхәзкыл 5:11
48 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ул хәтта Раббы йортында да мәзбәхләр төзетте, гәрчә Раббы әлеге йорт турында «Минем исемем Иерусалимдә сакланыр» дип әйтсә дә.


Менашше үзе ясаган Аширә сынын Изге йортка кертеп урнаштырды. Ләкин әлеге йорт хакында Давытка һәм аның углы Сөләйманга Раббы болай дип әйткән иде: «Шушы йортта һәм барча Исраил ыруглары арасыннан Үзем сайлап алган Иерусалимдә Минем исемем мәңгегә сакланыр.


Яһүдә патшалары Әхәзнең өске каттагы бүлмә түбәсенә урнаштырган мәзбәхләрне дә, Раббы йортының һәр ике ишегалдында Менашше төзеткән мәзбәхләрне дә җимереп, ватыкларын Кыдрун ташкынына чыгарып ыргытты.


Ул хәтта Раббы йортында да мәзбәхләр төзетте, гәрчә Раббы әлеге йорт турында: «Минем исемем Иерусалимдә мәңге сакланыр», – дип әйтсә дә.


Менашше үзе ясаган бер илаһның сынын Аллаһы йортына кертеп урнаштырды. Ләкин әлеге йорт хакында Давытка һәм аның углы Сөләйманга Аллаһы болай дип әйткән иде: «Шушы йортта һәм барча Исраил ыруглары арасыннан Үзем сайлап алган Иерусалимдә Минем исемем мәңгегә сакланыр.


Руханиларның башлыклары да, халык үзе дә, чит халыкларның әшәке гамәлләренә ияреп, Иерусалимдәге Раббы изгеләндергән йортны нәҗесләп, туры юлдан һаман ныграк тайпыла бирделәр.


аяусыз рәвештә ябырылыр ул, алны-артны карамыйча качарга мәҗбүр итәр,


Куанышсын күкләр, җир йөзе тантана итсен! Дулкынланып шауласын диңгез сулары вә андагы бар нәрсә!


И Раббы, миңа биргән җәзаң гадел булсын, ачулы чагыңда мине җәзалама, юкса һәлак булырмын.


Гаеп эшләре, кылган гөнаһлары өчен тиешле әҗерен аларга икеләтә бирермен, чөнки үзләренең җансыз потлары белән алар Минем җиремне нәҗесләделәр, биләмәмне җирәнгеч нәрсәләре белән тутырдылар.


Минем исемгә багышланган йортка үзләренең җирәнгеч потларын куеп, йортымны нәҗесләделәр.


„Мине нәфрәтләндерә торган бу әшәке эшләрегезне эшләмәгез!“ – дип әйтер өчен, Мин сезнең янга Үземнең колларымны – пәйгамбәрләремне – бер-бер артлы җибәрдем,


Раббы Үзе ниятләгәнне тормышка ашырды, борынгы заманнарда боерган сүзен җиренә җиткерде; сине һич кызганмый бөлгенлеккә төшерде, авыр хәлеңне күргән дошманыңны сөендерде, аның көч-куәтен арттырды.


Балалар вә картлар урам тузанында ята; кызларым вә егетләрем кылычтан һәлак булды; ачуың ярсыган көндә үтердең Син аларны, һич кызганмый чалып ташладың.


Кире әйләнеп кайткач, алар ул җирдәге барлык кабахәт нәрсәләрне вә әшәкелекләрне юк итәрләр.


Ә инде йөрәге кабахәт нәрсәләргә вә әшәке потларга береккән кешеләргә Мин, кылган гамәлләренә күрә, җәзаны үз башына төшерермен. Бу – Хуҗа-Раббы сүзе.


Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Менә, Мин сине үзең күрәлмаган, гайрәтең чиккән кешеләр кулына бирәм.


Алар миңа каршы бер үк көндә менә нәрсә эшләделәр: Минем изге йортымны нәҗесләделәр һәм шимбә көннәремне боздылар.


Балаларын потларга корбан иткән көндә алар, Минем изге йортыма кереп, аны нәҗесләделәр; менә нәрсә эшләделәр алар Минем өемдә!


Мин, Раббы, әйттем моны. Минем гамәл кылыр вакытым җитте. Мин Үземне тыймам, аяусыз һәм рәхимсез булырмын. Йөргән юлларың, кылган эшләрең буенча хөкем ителерсең син». Бу – Хуҗа-Раббы сүзе.


Башка патшалыклардан ул көчсезрәк булачак һәм бүтән беркайчан да башка халыклардан өстен булмаячак; башка халыклар өстеннән хакимлек итмәсеннәр өчен, Мин аларны шулай зәгыйфьләндерәчәкмен.


Әйт аларга: «Мин Үземнең бар булуым белән ант итәм, – дип белдерә Хуҗа-Раббы, – Мин явыз кешенең үлемен түгел, ә бәлки аның яман юлдан чыгып исән калуын телим. Кире борылыгыз, яман юлыгыздан кире борылыгыз! Нигә үләргә сезгә, Исраил халкы?!»


Алар, ике арада фәкать бер дивар гына калдырып, үз бусагаларын Минем бусагам янына һәм ишек яңакларын Минем ишек яңагы янына куйдылар, кылган әшәкелекләре белән Минем изге исемне пычраттылар, шуңа күрә Мин, ачуым чыгып, аларны һәлак иттем.


Минем ризыгымны – эч маен һәм канны китергән чакта, сез, Минем Изге йортыма тәне вә йөрәге сөннәтләнмәгән чит халыкларны алып кереп, Минем Изге йортымны нәҗесләдегез. Сез үзегезнең әшәкелегегез белән Минем Килешүемне боздыгыз.


Шуңа күрә Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Тирә-ягыңдагы халыклардан үҗәтрәк булган өчен, кагыйдәләремне үтәмәгән, кануннарым буенча эш итмәгән өчен, – син хәтта тирә-ягыңдагы халыкларның гореф-гадәтләре буенча да гамәл кылмадың, –


Кешеләр, үзләренең матур әйберләре белән горурланып, шулардан әшәке, җирәнгеч сыннар ясадылар. Шуңа күрә Мин әлеге әйберләрне кешеләр өчен хәрәм нәрсәгә әверелдерәм.


Мин сине кызганып тормам, ярлыкамам, йөргән юлларың һәм барлык әшәкелекләрең өчен җәзалармын. Шул чагында Минем Раббы икәнемне белерсең».


Кызганып тормам Мин сине, ярлыкамам, йөргән юлларың вә әшәкелекләрең өчен җәзасын бирермен. Шул чагында Минем – Раббы, җәза бирүче Зат икәнемне белерсең.


Раббы миңа: – Боларны күрәсеңме, адәм углы? Тагын да зуррак әшәкелекләр күрерсең, – диде.


Шуннан соң Ул мине Раббы йортының эчке ишегалдына алып керде; Раббының Изге йортының капкасы янында, болдыр белән мәзбәх арасында, егерме бишләп ир заты, аркаларын Раббы йортына, йөзләрен көнчыгышка таба борып, кояшка сәҗдә кылалар иде.


Шуңа күрә Мин аларга ярсуымны түгәчәкмен, аларны кызганмаячакмын һәм ярлыкамаячакмын, колагыма каты итеп кычкырганда да, аларны ишетмәячәкмен.


Шуңа күрә Мин аларны кызганмаячакмын да, ярлыкамаячакмын да; Мин бары алар кылган гамәлләрне генә үз башына кайтарачакмын.


Аннары башкаларга: – Аның артыннан шәһәр буйлап йөрегез, берәүне дә кызганмыйча һәм ярлыкамыйча үтерегез; карт кешеме ул, яшь ирме, кызмы, баламы, ана кешеме – һәммәсенең җанын кыегыз. Ләкин маңгаенда тамга булган кешегә тимәгез. Бу эшне Минем изге йортымнан башлагыз, – дип әйткәнен ишеттем. Шулай итеп, алар Аллаһы йорты алдында торган өлкәннәрдән башладылар.


Исраил халкы арасында корылган Изге чатырымны нәҗесләп һәлак булмасыннар өчен, исраилиләрне нәҗеслектән саклагыз.


Ягъкуб токымының горурлыгы булган Раббы, ант эчеп: «Кылган эшегезнең берсен дә мәңге онытмаячакмын! – ди. –


Мин дә моннан ары бу җирдә яшәүчеләрне кызганмаячакмын, – дип белдерә Раббы. – Менә, Мин һәркемне үз якынының вә үз патшасының кулына тапшырам, һәм алар бу җирне вәйран итәчәк, Мин исә беркемне дә коткармаячакмын.


– Алар Минеке булачак, – ди Күкләр Хуҗасы Раббы. – Мин билгеләгән көнне алар Минем хәзинәмә әйләнәчәк. Үзенә хезмәт итүче углын аяган ата сыман, Мин дә аларны аярмын.


Әгәр аларның абынулары дөньяга, уңышсызлыклары башка халыкларга мул фатихалар бирсә, исраилиләрнең Аллаһыга тулысынча буйсынуы тагын да күбрәк фатиха китерер!


Аллаһы табигый ботакларны кызганмаган икән, сине дә кызганмас бит.


Углын кызганмыйча, Аны безнең һәммәбез өчен биргән Аллаһы Аның белән бергә калган бар нәрсәне бүләк итә түгелме?


Раббы андый кешеләрне гафу итмәс – аларга Раббының нәфрәте һәм ярсуы кабыныр; бу китапта язылган ләгънәт-каргышлар алар башына төшәр, Раббы аларның исемнәрен җир йөзеннән юк итәр.


Аллаһы, Ибраһимга вәгъдә биргәндә, ант итәрлек Үзеннән өстенрәк һичкем булмаганлыктан, Үз-Үзе белән ант итә.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ