Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Яхәзкыл 5:10 - Изге Язма

10 аталар үз балаларын, ә балалар үз аталарын ашаячак; Мин сиңа хөкем оештырачакмын, исән калганнарны исә төрле тарафларга җилгә таратачакмын.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Яхәзкыл 5:10
36 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Шуннан минем угылны пешереп ашадык. Икенче көнне мин аңа: «Әйдә, китер углыңны, ашыйк», – дидем, ул исә үзенең углын яшереп куйган.


Ләкин Син колың Мусага әйткән сүзеңне исеңә төшер. Син болай дип әйткән идең: «Әгәр Миңа тугры булмасагыз, Мин сезне төрле халыклар арасына таратырмын.


Тыңла, әй кыз бала! Колак сал һәм уйла! Халкыңны оныт, атаң өен оныт.


Сиңа золым кылганнарга үз тәнендәге итне ашатырмын, һәм алар, шәраб эчкән кебек, үз каныннан исерер. Шул чагында һәртөрле җан иясе Минем – Раббы, синең Коткаручың, Йолып алучың вә Ягъкубның кодрәтле Алласы икәнемне беләчәк».


Уң яктан ашап баралар, ләкин ач калалар, сул яктан ашап киләләр, әмма тамаклары туймый. Һәркем үз баласын ашый:


Мин аларны бер-берсе белән, хәтта аталары белән угылларын бәрелешергә мәҗбүр итәрмен, – дип белдерә Раббы, – беркемне кызганмам һәм аямам, рәхимсез рәвештә юк итүдән тайчанмам“».


Мин аларны үзләренең угыл-кызларын ашарга мәҗбүр итәрмен. Дошманнары, шәһәрне камап алып, халыкны үлем газабына дучар иткәч, алар бер-берсен ашый башлар“». Раббы Үзенең сүзен дәвам итте:


Исән калган һәм Мисырга китеп урнашырга карар кылган яһүдиләрне Мин юк итәрмен – алар Мисырда һәлак булыр! Кылычтан яки ачлыктан үләр алар, олысы-кечесе кылычтан яки ачлыктан кырылыр. Шом сала торган каһәр иясенә әйләнер алар, хурлыкка төшеп, адәм мыскылына калыр.


Дөяләре бүтәннәргә табыш булыр, көтү-көтү маллары урланыр-таланыр; чигә чәчләрен кырып йөрүче бу адәмнәрне төрле тарафларга җилләргә чәчәрмен, һәр яктан аларга бәла җибәрермен, – дип белдерә Раббы. –


Эламга каршы күкнең дүрт ягыннан дүрт җил куптарырмын, аларны шул җилләргә чәчәрмен, һәм куылган эламлылар барып сыенмаган халык табылмас.


Исраил – арысланнар куып тараткан көтү ул; башта аны Ашшур патшасы ашады, аннары Бабил патшасы Нәбухаднессар сөякләренә кадәр кимереп бетерде.


Аларны үзләре дә, ата-бабалары да белмәгән халыклар арасына таратам, артларыннан кылыч җибәреп, тәмам кырып бетерәм.


«Карап бак миңа, Раббы, – ди Иерусалим, – тагын кемгә Син шулай мәрхәмәтсез булдың?! – Хатыннар үзләре тудырган сабыйларын, кадерләп үстергән балаларын ашарга тиешме?! Хуҗа-Хакимнең изге йортында руханилар вә пәйгамбәрләр үтерелергә тиешме?!


Ана кешенең назлы куллары үз баласын пешерде – һәлакәткә юлыккан бичара халкыма алар ризык булды.


Раббы аларны Үзе куып таратты; Ул инде аларга күз-колак булмас. Кылган җинаятьләре өчен руханиларга инде – хөрмәт, өлкәннәргә илтифат бетте.


Хәтта чүл бүреләре дә, имчәк каптырып, балаларын күкрәк сөте белән туендыра, ә халкымның хатын-кызлары, чүлдәге тәвә кошы сыман, кызганмыйча балаларын ташлап калдыра.


Ә хаким тирәсендәгеләрнең һәммәсен – иярченнәрен вә барлык гаскәрен җилләргә таратырмын, кылычымны кыныннан алып, аларны эзәрлекләп китәрмен.


Үзләрен төрле халыклар арасына тараткач һәм төрле илләргә чәчкәч, алар Минем Раббы икәнемне белерләр.


Аның гаярь сугышчылары кылычтан һәлак булачак, исән калганнары исә төрле тарафка таралачак. Шул чагында сез моны Мин, Раббы, әйткәнне белерсез».


Шулай ук, чүлдә кулымны күтәреп, Мин аларны төрле халыклар арасына таратырга, төрле җиргә чәчәргә ант иттем.


Мин сине халыклар арасына сибәрмен, төрле илләргә таратырмын, синдә булган нәҗеслекне юкка чыгарырмын.


Мин аларны төрле халыклар арасына тараттым, һәм алар төрле җирләргә сибелде. Мин аларны йөргән юлларына вә кылган гамәлләренә карап хөкем иттем.


Синең халкыңның өчтән бер өлеше шәһәрдә үләт чиреннән вә ачлыктан кырылачак; өчтән бер өлеше шәһәр читендә кылычтан үләчәк; тагын бер өлешен төрле тарафларга җилгә таратачакмын һәм артыннан кылыч белән эзәрлекләячәкмен.


Камалу көннәре беткәч, чәчеңнең өчтән бер өлешен шәһәр уртасында яндыр; тагын бер өлешен шәһәр тирәсендә кылыч белән туракла; өченче өлешен җилгә туздыр, ә Мин, кылычымны кыныннан алып, шул чәчләрне эзәрлекләп китәрмен.


Ләкин кайбер кешеләрне Мин исән калдырачакмын. Сез илләр, халыклар арасына сибелгәндә, кайберләрегез кылычтан котылып калачак.


И Хуҗа-Хакимем, дөреслек Синең якта, ә безнең – Сиңа каршы чыгып хыянәт иткән өчен, төрле илләргә сөрелгән, якында яисә еракта яшәгән Яһүдә вә Иерусалим кешеләренең, барча исраилиләрнең йөзенә кара ягылган бүген.


Сез үз угыл-кызларыгызның итен ашарсыз.


Үзегезне төрле халыклар арасына таратырмын һәм, кылычымны чыгарып, артыгыздан куармын – җирегез буш булыр, шәһәрләрегез җимерелер.


Әмерем менә шулдыр: иләк белән комны иләгән сыман, Исраилне дә бүтән халыклар арасына таратырмын – бер генә таш та җиргә төшеп җитмәс, иләктә калыр.


– Мин сезне, җил кебек, дүрт тарафка тузгыткан идем. Качыгыз, китегез төньяк иленнән! – дип белдерә Раббы.


Мин аларны, өермәдәй бөтереп, чит халыклар арасына тараттым, һәм бу җир алардан соң бушап калды – аның аша беркем йөрмәс булды; шулай итеп, алар гүзәл илне чүлгә әйләндерделәр».


берәүләр кылычтан узар, икенчеләрне, әсир итеп, барча халыклар арасына таратып-сибәрләр; һәм ят халыклар дәвере тәмамланганчы, алар Иерусалимне таптап йөрерләр.


Раббы сезне җирнең бер кырыеннан икенче кырыена кадәр, чит халыклар арасына таратыр, сез анда ни үзегез, ни ата-бабаларыгыз белмәгән, агачтан һәм таштан ясалган башка илаһларга табынырсыз.


Аларны таратып, кешеләр хәтереннән хәтта исемнәрен җуйдырырмын, дип әйтер идем дә,


Раббы сезне башка халыклар арасына таратыр, анда сезнең бик азыгыз исән калыр.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ