23 Мин Үземнең бөеклегемне вә изгелегемне күрсәтермен, күп халыкларга Үземне танытырмын. Шунда Минем Раббы икәнемне белерләр».
Казыган чокырларына халыклар үзләре төште, аяклары үзләре куйган ау тозагына эләкте.
Мин фиргавенне янә үҗәтләндерермен, һәм ул аларны куа чыгар, ә Мин аны һәм аның гаскәрен җиңәрмен дә, Миңа дан килер. Шул чагында мисырлылар Минем Раббы булуымны танырлар. Исраил халкы шулай эшләде дә.
Шуңа күрә көчле халыклар Сине данлый, мәрхәмәтсез кавемнәрнең калалары Синнән өркеп тора.
Чит халыклар арасыннан чыгаргач һәм таралган җирләрегездән җыеп алгач, сезне сумала-майларның хуш исе кебек кабул итәчәкмен. Мин бүтән халыклар алдында сезгә Үземнең изгелегемне күрсәтәчәкмен.
Сезне Исраил җиренә керткәч, Минем Раббы икәнемне белерсез. Ул җирне Мин, кулымны күтәреп, сезнең ата-бабаларыгызга бирергә ант иткән идем.
Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «И Сидун, Мин сиңа каршы чыгам. Минем исем синдә данга күмеләчәк. Сиңа хөкем оештыргач һәм синдә Үземнең изгелегемне күрсәткәч, Минем Раббы икәнемне белерләр.
Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Исраил халкын, бүтән халыклар арасыннан алып, бергә җыйгач, Мин халыклар күз алдында Үземнең изгелегемне күрсәтермен, һәм алар Мин Үземнең колым Ягъкубка биргән җирдә яшәячәкләр.
Һәм төрле халыклар арасында хур ителгән исемемне – сез хур иткән бөек исемемне – Мин изге итәм; аларның күз алдында сезнең аша Үземнең изгелегемне таныткач, халыклар Минем Раббы икәнемне белерләр, – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –
Изге урынымны мәңгегә алар арасында урнаштыргач, башка халыклар Мин Раббының Исраилне изгеләндерүен белерләр».
Сезгә сеңерләр бирәм, ит үстерәм, тире белән каплыйм, сулыш өрәм – һәм сез җанланырсыз. Шунда сез Минем Раббы икәнемне белерсез“».
Син Минем халкым Исраилгә җир өстен каплап алган болыт шикелле ябырылырсың. Мин сине, Гог, алдагы көннәрдә Үземнең җиремә алып килермен. Синең аша халыкларга Үземнең изгелегемне күрсәтеп, аларга Үземне танытыр өчен эшлим Мин моны».
Илдәге бөтен халык аларны җирләр, һәм Миңа дан китергән шушы көн алар өчен күренекле көн булыр, – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –
Мин халыкларга Үземнең данымны күрсәтермен, һәм бар халыклар Мин җибәргән җәзаны һәм алар өстенә сузылган кулымны күрерләр.
Аларны башка халыклар арасыннан кайтарып, дошманнары җиреннән җыеп алгач, Мин шул рәвешле халыклар алдында алар аша Үземнең изгелегемне күрсәтермен.
Үземнең изге исемемне Исраил халкына белдерермен һәм киләчәктә изге исемемне хур итәргә юл куймам. Халыклар Минем Раббы, Исраилнең изге Заты булуымны белерләр.