Яхәзкыл 38:11 - Изге Язма

¹¹ Син: „Коймалар белән әйләндереп алынмаган торак урыннарда тыныч-имин яшәүче халык өстенә барам – диварлары да, бикләре дә, капкалары дә юк аларның.

Яхәзкыл 38:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Чыгыш 15:9

Дошман мактанды: „Мин, артларыннан барып, аларны куып тотармын, байлыкларын бүлеп, алардан рәхәтлек татырмын, кылычымны суырып алып, барчасын юк итәрмен“.

Яхәзкыл 30:9

Ул көндә, ваемсыз хәбәшиләрне куркытыр өчен, Минем хәбәрчеләрем корабларда юлга чыгачак. Мисырның һәлакәтле көнендә аларның коты алыначак, чөнки ул көн инде килә».

Яхәзкыл 34:27

Кырдагы агачлар – үзенең җимешен, җир үзенең нигъмәтләрен бирер. Халык үз җирендә хәвеф-хәтәрсез яшәр. Үзләрен кол иткәннәрнең кулыннан йолып алып, камыт бикләрен ваткач, алар Минем Раббы икәнемне белерләр.

Яхәзкыл 38:14

Шуңа күрә, адәм углы, Гогка пәйгамбәрлек ит, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Юлга кузгалган көндә син Минем халкым Исраилнең хәвеф-хәтәрсез яшәгәнен белмәссеңме?!

Яхәзкыл 38:8

Еллар узып, күп көннәр үткәч, сине чакырып алырлар, һәм син сугыштан соң тернәкләнгән, кешеләре башка халыклар арасыннан җыеп алынган җиргә, күптән бушап калган Исраил тауларына һөҗүм итәрсең. Анда яшәүчеләр, кайчандыр башка халыклар арасыннан кире кайтарылып, хәзер тыныч-имин көн күрәләр.

Зәкәрия 2:8

Сезне талаган халыклар янына шөһрәтле Күкләр Хуҗасы Раббы мине җибәрде, чөнки сезгә кагылган зат Аның күз карасына кагылган саналадыр.

Римлыларга хат 3:15

«Аяклары аларның кан түгәргә ашыга,

Канун 12:10

Ә инде Үрдүн елгасын кичеп, Раббы Аллагыз сезгә биләмә итеп бирәсе җиргә урнашкач, һәм Ул сезне әйләнә-тирәгездәге барлык дошманнарыгыздан коткарып тынычландыргач, сез иминлектә яши башларсыз.

Хөкемчеләр 18:27

Дан угыллары исә, Михә ясаган әйберләрне, аңарда рухани булып торган егетне алып, ваемсыз-тыныч кына яшәп яткан халыкларга таба, Лаиш тарафына юнәлделәр һәм, килеп җитеп, халыкны кылычтан уздырдылар, ә шәһәргә ут салдылар.

Хөкемчеләр 18:7

Ир-егетләр юлга кузгалдылар. Лаишка килеп җиткәннән соң, биредә яшәүче халыкның, сидунлылар кебек үк, ваемсыз гына, тыныч һәм һичнәрсәдән курыкмыйча гомер итүләрен күрделәр. Бу якларда әлеге халыкны кысрыклаучы, җирләшкән урыннарыннан куучы, алар өстеннән хакимлек итәргә омтылучы юк иде – сидунлылардан алар ерак, ә күршеләре белән аралашмый иделәр.