4 Раббы миңа: – Бу сөякләргә пәйгамбәрлек итеп әйт: «И коры сөякләр! Раббы сүзен тыңлагыз! – диген. –
Сезгә хак сүз әйтәм: үлекләр Аллаһы Углының тавышын ишетер вакыт җитә һәм килеп җитте дә инде. Аны ишеткәннәр терелер.
– Сезгә хак сүз әйтәм: ышансагыз һәм шикләнмәсәгез, Мин инҗир агачы белән эшләгәнне генә эшләп калмассыз, әмма бу тауга: «Күтәрел дә диңгезгә ташлан!» – дип әйтсәгез дә шулай булачак.
И адәм углы, Исраил тауларына пәйгамбәрлек итеп әйт: «Исраил таулары, Раббы сүзен тыңлагыз!
Әй җир, Раббы сүзен тыңла!
Әмма Синең мәрхүмнәреңә җан керәчәк, минем халкымнан үлеләр аякка торып басачак! Җир куенына кергәннәр, уяныгыз, сөенечләр эчендә тантана итегез! Чөнки Синең чык тамчысы – яктылык бирүче чык ул: үлеләрне җир яңадан дөньяга тудырачак.
Раббы миңа: – И адәм углы! Ошбу сөякләр – бөтен Исраил халкы. Менә, алар: «Сөякләребез кибеп бетте, өметебез үлде, киләчәгебез юк», – ди.
Анасы хезмәтчеләргә: – Ул сезгә нәрсә әйтсә, шуны эшләгез, – диде.
– Кулыңа таягыңны ал да агаң Һарун белән бергә халыкны җыегыз. Аларның күз алдында кыяга әмер итегез, шунда кыядан су ага башлар. Шулай итеп син, кыядан су агызып, халыкка да, аларның терлекләренә дә су бирерсең.
Аллаһы кешесе мәзбәхкә Раббы сүзләрен җиткереп әйтте: – И-и мәзбәх, мәзбәх! Раббы болай ди: «Давыт йортында Йошия атлы угыл туар һәм мәзбәхтә корбан китерүче, калкулыкларда хезмәт итүче каһиннәрнең үзләрен синең өстеңдә корбан китерер, һәм синең өстеңдә адәм сөякләре яндырылыр».
Раббы болай дип әйтә: «Әй чукраклар, тыңлагыз! Карагыз, сукырлар, күрегез!
Әй таулар, Раббының гаепләү сүзен ишетегез, җирнең мәңгелек нигезләре, сез дә тыңлагыз! Раббы Үзенең халкын гаепли – Исраилне хөкем итә.
Аннары миңа болай диделәр: «Син күп халыклар, милләтләр, телләр һәм патшалар хакында тагын пәйгамбәрлек итәргә тиешсең».
Шунда Ул миңа әйтте: – И адәм углы, сулышка сүз катып пәйгамбәрлек ит, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Дүрт тарафтан җил белән кил, и сулыш, һәм, мәетләргә җан керсен өчен, аларга өр».
Шуңа күрә пәйгамбәрлек итеп аларга, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Менә, Мин сезнең каберләрегезне ачам һәм сезне, Үземнең халкымны, каберләрегездән кубарып, Исраил җиренә кайтарам.
Син мине, ит һәм тирегә төрендереп, сөяк, сеңерләргә кушып тукыдың.