Яхәзкыл 28:2 - Изге Язма

² – И адәм углы, Сур хөкемдарына, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Йөрәгең тәкәбберлек белән тулып, син: „Мин – алла, алла урынындамын, диңгезләрнең йөрәгендә утырам“, – дисең, ләкин син Аллаһы түгел, кеше булганың хәлдә, йөрәгеңне Аллаһы йөрәгенә тиңлисең.

Яхәзкыл 28:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Яратылыш 3:5

Чөнки Аллаһы белә: ул агачның җимешен ашаган көнне сезнең күзләрегез ачылачак, яхшылык белән яманлыкның ни икәнен белеп, Аллаһының Үзе кебек булачаксыз.

II Елъязма 26:16

Әмма көче арткан саен, аның йөрәгендә тәкәбберлек тә үсә барды, һәм шул нәрсә аны һәлакәткә китерде дә: ул, мәзбәх өстендә хуш исле сумала-майлар көйрәтергә дип Раббы йортына аяк басып, үзенең Раббы Алласы алдында гөнаһ эш кылды.

Зәбур 9:20

И Раббы, күтәрел! Адәм баласы өстенлек алмасын, халыклар Синең каршыда хөкем ителсен!

Гыйбрәтле сүзләр 16:18

Горурлык – һәлакәткә, масаю хурлыкка илтә.

Гыйбрәтле сүзләр 18:12

Егылыр алдыннан кешенең күңеле тәкәбберләнер, ә күндәм-тыйнак булу дан-хөрмәткә юл ачар.

Ишагыйя 2:12

Чөнки һәр тәкәббер вә горур, югары күтәрелгән бәндәгә Күкләр Хуҗасы Раббының көне киләчәк, һәм шулчак алар түбәнсетеләчәк!

Ишагыйя 23:8

Сурга мондый язмышны кем билгеләде? Бу кала патшаларга таҗ кидерә иде, аның сәүдәгәрләре, хөкемдарлар кебек, бөтен дөньяның ихтирамын казанган кешеләр иде.

Ишагыйя 31:3

Мисырлылар Аллаһы түгел, гади кешеләр; аларның атлары да рух түгел, җисем-тәннән гыйбарәт. Раббы Үзенең кулын җәйгәч, ярдәмгә килүче абыныр, ярдәм алучы егылыр – икесе бергә һәлак булыр.

Ишагыйя 47:8

Ә хәзер, байлык-ләззәт сөюче, иминлектә яшәүче кыз, эчеңнән: „Мин генә! Миннән башка беркем юк! Мин тол хатын булып калмаячакмын, балаларымны беркайчан да югалтмаячакмын!“ – дип уйлаучы кыз, әйткәннәремне тыңла!

Яхәзкыл 16:49

Сеңлең Сәдүмнең вә аның кызларының гөнаһы менә нәрсәдә иде: алар тәкәббер, ваемсыз-тук булдылар һәм кайгысыз яшәделәр, ә ярлыларга вә мохтаҗларга исә ярдәм итәргә теләмәделәр.

Яхәзкыл 26:17

Алар сине кызганып елар, сиңа: „Диңгезчеләр яшәгән данлыклы шәһәр, һәлак булдың син! Диңгездә кодрәт иясе булып, халкың белән бергә әйләнә-тирәгә шом салып тордың син.

Яхәзкыл 28:1

Миңа яңадан Раббы сүзе килеп иреште:

Яхәзкыл 28:17

Матурлыгың аркасында йөрәгең масайды, дан сөюең зирәклегеңә зыян китерде; шуның өчен Мин сине җиргә төшердем, патшалар алдында сине хурлыкка калдырдым.

Яхәзкыл 28:9

Һәлак итүче кулына алла булып түгел, ә кеше булып эләккәндә: „Мин – алла“, – дип әйтерсеңме икән үзеңнең үтерүчең алдында?!

Яхәзкыл 29:3

Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Мин синең дошманың, фиргавен, Мисыр патшасы. Үзенең елгасында яткан килеш: „Нил – минем елгам, мин аны үзем өчен булдырдым“, – дип әйтүче олы гәүдәле аждаһа син.

Яхәзкыл 29:9

Шуннан соң Мисыр җире чүл вә далага әверелер, һәм Минем Раббы икәнемне белерләр. Син: „Нил – минем елгам, аны мин булдырдым“, – дип әйткән өчен,

Яхәзкыл 31:10

Шунлыктан Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: „Биек булып үскәнгә, очы да болытларга кадәр ашканга, биеклеге белән масайганга күрә,

Даниил 11:12

Дошманы җиңелгәннән соң, көньяк патша меңләгән кешене кырып салып масаеп китәр; тик аның уңышлары озын гомерле булмас,

Даниил 11:36

Төньяк патша ни теләсә – шуны эшләр, тәмам масаеп китеп, үзен илаһлардан өстен куяр, аллаларның Алласы хакында яман сүз сөйләр, һәм афәтле көннәр беткәнчегә кадәр аның эшләре, тәкъдирдә язылганча, уңышлы гына барыр.

Даниил 11:37

Ул ата-бабалары табынган илаһларны да, хатын-кызлар яраткан илаһны да санга сукмас, бер генә алланы да кирәксенмәс, чөнки ул боларның һәммәсеннән үзен өстен куяр.

Хабаккук 2:4

Менә, күңеле саф булмаган кеше тәкәббердер! Ә тәкъва кешене иманы яшәтәчәк.

Сефания 2:15

Хәвеф-хәтәрсез яшәгән, үзалдына масаеп, «Миңа тиң кала юктыр!» дигән бөек шәһәр әнә шул хәлгә төшәр, хәрабәгә, кыргый җәнлекләр оясына әверелер! Аның яныннан узганда, һәркем кулын селтәп сызгырып куяр.

Зәкәрия 9:2

Хәдрәккә чиктәш Хаматның күзе, үзләрен зирәк санаган халыклар – Сур белән Сидунның күзләре дә Раббыга төбәлгән.

Лүк бәян иткән яхшы хәбәр 14:9

Сине дә, аны да кунакка чакырган хуҗа, яныңа килеп: «Бу кешегә урын бирче», – дип әйтер, һәм шул чакта син, оятка калып, ишек катына барып утырырга мәҗбүр булырсың.

Канун 8:14

карагыз аны, һаваланып китеп, сезне Мисырдан, коллык җиреннән алып чыккан Раббы Аллагызны исегездән чыгармагыз.

II Тессалуникәлеләргә хат 2:4

Ул кеше алла дип аталган һәм кешеләр табына торган һәр нәрсәгә каршы чыгып, үзен югары күтәрәчәк, Аллаһы йортына кереп утырачак һәм үзен Аллаһы дип игълан итәчәк.

I Тимутәйгә хат 3:6

Тәкәбберләнеп, иблис төшкән хөкемгә төшмәс өчен, әле генә иманга килгән булырга тиеш түгел.

I Петердән хат 5:5

Яшьләр, сез дә шулай өлкәннәргә буйсыныгыз. Һәрберегез бер-берегезгә күндәм булыгыз, чөнки Изге язмада язылганча: «Аллаһы тәкәбберләргә каршы тора, тыйнак-күндәм бәндәләренә исә мәрхәмәтен күрсәтә».

Ачылыш 17:3

Мине Рух биләп алган килеш, фәрештә чүлгә алып китте. Мин анда кызыл җанвар өстендә утыручы хатынны күрдем. Җанвар көфер исемнәр белән капланган, аның җиде башы һәм ун мөгезе бар иде.

Ачылыш 18:7

Ул үзен күпме данлаган булса, зиннәттә күпме яшәгән булса, шулкадәр аңа газап һәм кайгы бирегез! Чөнки ул үзенең күңеленнән: „Патшабикә булып утырам, мин тол хатын түгел, кайгыны да күрмәм!“ – ди.