1 Миңа тагын Раббы сүзе килеп иреште:
Чөнки җанымдагы кайгы-хәсрәт тулып ашты, көннәрем үлеләр аймагына якынлашты.
– И адәм углы! Иерусалим хакында Сур: «Әһә, халыклар капкасы җимерелгән, ул минем өчен ачылган, мин рәхәт чигәм, ә ул бушап калган», – дигән өчен,
Сине коточкыч һәлакәткә дучар итәм, һәм син юкка чыгарсың; сине эзләрләр, ләкин беркайчан таба алмаслар». Бу – Хуҗа-Раббы сүзе.
– Син, адәм углы, Сур хакында кайгы җыры җырла,
Миңа яңадан Раббы сүзе килеп иреште:
Раббы болай ди: «Җинаять өстенә җинаять эшләгән, кардәшлек килешүен онытып, халкымны авылы-авылы белән Эдомга сатып җибәргән Сурны җәзасыз калдырмам:
Хәдрәккә чиктәш Хаматның күзе, үзләрен зирәк санаган халыклар – Сур белән Сидунның күзләре дә Раббыга төбәлгән.
