1 Унберенче елда, айның беренче көнендә миңа Раббы сүзе килеп иреште:
Сәдыкыйя хакимлегенең унберенче елында, дүртенче айның тугызынчы көнендә дошман шәһәрнең диварын җимереп төшерде.
Айның бишенче көнендә (Яһояхин патша куылганның бишенче елы иде бу)
Җиденче елның бишенче аенда, унынчы көндә Исраилнең берничә өлкәне, Раббыдан киңәш сорарга дип, минем каршыма килеп утырды.
Мин рәхимсез рәвештә алардан үчемне алырмын, ярсый-ярсый аларны җәзалармын. Үчем кангач, алар Минем Раббы икәнемне белерләр».
– И адәм углы! Иерусалим хакында Сур: «Әһә, халыклар капкасы җимерелгән, ул минем өчен ачылган, мин рәхәт чигәм, ә ул бушап калган», – дигән өчен,
Синең байлыгың вә сәүдәң, әйберләрең, диңгезчеләрең вә кораб йөртүчеләрең, балта осталарың, сәүдәгәрләрең вә барлык сугышчыларың, корабтагы бар халкың син ауган көнне диңгезләрнең төпкеленә батачак.
Миңа яңадан Раббы сүзе килеп иреште:
Унынчы елда, унынчы айның уникенче көнендә миңа Раббы сүзе килеп иреште:
Егерме җиденче елда, беренче айның беренче көнендә миңа Раббы сүзе килеп иреште:
Унберенче елда, беренче айның җиденче көнендә миңа Раббы сүзе килеп иреште:
Мин өйдә утыра идем. Яһүдә өлкәннәре да минем янда иде. Бу хәл алтынчы елның алтынчы аенда, айның бишенче көнендә булды. Анда миңа Хуҗа-Раббы кулы иреште.
Эфраим Миңа көтүлек җирендә үсеп утырган яшь хөрмә агачы кебек күренгән иде, ә хәзер Эфраим үз балаларын катыйль янына алып килә».
Раббы болай ди: «Җинаять өстенә җинаять эшләгән, кардәшлек килешүен онытып, халкымны авылы-авылы белән Эдомга сатып җибәргән Сурны җәзасыз калдырмам:
Хәдрәккә чиктәш Хаматның күзе, үзләрен зирәк санаган халыклар – Сур белән Сидунның күзләре дә Раббыга төбәлгән.