4 Тәкъва һәм явыз кешене юк итәр өчен, Минем кылычым, кыныннан чыгып, көньяктан төньякка кадәр һәртөрле җан иясенә юнәлер.
Чүлдәге шәрә калкулыклар буйлап баскынчылар килә; Раббы кылычы илнең бер читеннән икенче читенә кадәр бар нәрсәне кырып бара, һичбер җан иясенә тынычлык юк.
Аннары Раббы миңа әйтте: – Син аларга, Күкләр Хуҗасы Раббы, Исраил Алласы, болай дип әйтә, диген: «Исергәнче, косканчы эчегез, тормастай булып егылыгыз, чөнки Мин сезнең өскә кылыч җибәрәм!»
Әгәр Мин шул җиргә таба кылыч юнәлтеп, кылычка: «Җир буйлап үт», – дисәм, һәм ул андагы кешеләрне вә терлекләрне һәлак итә башласа,
– И адәм углы! Көньякка таба карашыңны юнәлтеп, көньяк тарафка сүзеңне әйт, шул яктагы урманга пәйгамбәрлек ит.
Әлеге урманга әйт: «Раббы сүзен тыңла, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: „Менә, Мин сиңа ут төртәм, һәм ул һәртөрле яшел агачыңны, һәртөрле коры агачыңны яндырачак; дөрләгән ялкын сүнмәячәк, көньяктан алып төньякка кадәр булган бар нәрсәне көйдерәчәк.
күпләрне чабар өчен чарланган ул, яшендәй ялтырасын өчен ышкылган. Ни дип сөенергә безгә?! – Углымның хакимлек таягы һәртөрле агачка түбәнсетеп карый!
– И адәм углы! Пәйгамбәрлек ит, Хуҗа-Хаким болай дип әйтә, диген: «Кылыч, кылыч инде чарланган, йөзе ялтырый,
– Син, адәм углы, Хуҗа-Раббы Исраил җиренә болай дип әйтә, диген: «Һәлакәт! Җирнең дүрт почмагына һәлакәт килде.
Кулымны күккә күтәреп, мәңге яшәвем белән ант итәм: