7 сине тыңларлармы, юкмы (чөнки алар киребеткән адәмнәр), аларга Мин әйткән сүзләрне җиткер.
– Мин – Раббы. Мин сиңа нәрсә әйтсәм, шуларның барысын да Мисыр патшасына, ягъни фиргавенгә җиткер!
Ә син билеңне әйбәтләп бу да әзерлән, урыныңнан тор һәм Мин кушканнарның барын да аларга җиткер. Син алардан курыкма, юкса алар күз алдында Мин сине Үзем дәһшәткә салачакмын.
Ләкин Раббы миңа: «Син: „Мин яшьмен“, – дип әйтмә, чөнки кем янына җибәрсәм дә барырсың, нәрсә сөйләргә кушсам да сөйләрсең.
һәм: «Яһүдә патшалары, Яһүдә халкы, шушы капкалардан кереп-чыгып йөрүче Иерусалим халкы, Раббы сүзен тыңлагыз! – диген. –
Әгәр пәйгамбәр төш күрә икән, ул аны төш итеп сөйләсен, әгәр инде аңа Минем сүзем килеп ирешә икән, хак сүземне җиткерсен! – дип белдерә Раббы. – Кибәк белән орлыкның нинди уртак ягы бар?!
– Раббы болай ди: «Раббы йортының ишегалдына кереп бас та, сәҗдә кылыр өчен, бөтен Яһүдә шәһәрләреннән җыелган халыкка Мин әйтергә кушканнарның берсен-бер калдырмый җиткер!
Иремия пәйгамбәр шушы сүзләрнең барысын Иерусалимдә Яһүдә патшасы Сәдыкыйягә сөйләде;
Шуннан соң түрәләр Күши углы Шелемиядән туган Нетания углы Еһүдине, «Халыкка кычкырып укыган төргәкне ал да бире кил» дигән сүзләрне тапшырыр өчен, Барух янына юлладылар. Нерия углы Барух, төргәкне алып, алар янына килде.
Мин бүген Ул әйткәннәрне сезгә җиткердем, ләкин сез Раббы Аллагыз минем аша әйткәннәрнең берсенә дә буйсынмадыгыз.
Шунда Иремия бөтен халыкка – ир-ат вә хатын-кызларга, аңа каршы сөйләүче барча кешегә – болай диде:
Алар бөтенесе киребеткән вә тыңлаусызлар, ялган-гайбәт таратучылар; бәгырьләре бакыр йә тимердәй каты аларның, һәм барысы да азгындыр.
Аннары Раббы әйтте: – Син, Иремия, боларның һәммәсен аларга әйтерсең, ләкин алар сине тыңламас; син аларны чакырырсың, ләкин алар җавап бирмәс.
Һәм мин Раббы күрсәткән һәммә нәрсәне сөрелгәннәргә җиткердем.
– И адәм углы! Син фетнәчел халык арасында яшисең; аларның күзләре бар, ләкин күрмиләр, колаклары бар, ләкин ишетмиләр, чөнки алар фетнәчел халык.
Сине тыңларлармы, юкмы (чөнки алар фетнәчел йорт), алар арасында пәйгамбәр барлыгын белеп торсыннар.
Шуңа күрә, адәм углы, Исраил халкына җиткер, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Сезнең аталарыгыз, Миңа тугры булмыйча, менә тагын ничек хур иткәннәр:
Ул тагын миңа: – И адәм углы! Мин сиңа әйткән барлык сүзләрне йөрәгең белән кабул ит, колагың белән тыңла, – диде. –
– И адәм углы! Мин сине Исраил халкына сакчы итеп куйдым, һәм син Минем авызымнан чыккан сүзләрне тыңларсың, Исраил халкын Минем исемемнән кисәтерсең.
Һәм Ул миңа: – И адәм углы! Әйдә, кит, Исраил халкы янына бар, аңа Мин әйткәннәрне җиткер;
Мин сине, адәм углы, Исраил халкына сакчы итеп куйдым, һәм син Минем авызымнан чыккан сүзләрне ишетеп торырсың, аларны Минем исемемнән кисәтерсең.
Ул миңа: – И адәм углы! Күзләрең белән күр һәм колакларың белән ишет, сиңа күрсәткән нәрсәләрнең һәммәсен күңелеңә салып куй, чөнки син монда шуның өчен китерелдең; бар күргәнеңне Исраил халкына җиткер, – диде.
«Тыңлагыз һәм Ягъкуб нәселенә каршы шаһитлык бирегез! – дип белдерә Хуҗа-Раббы, Күкләр Хуҗасы Алла. –
– Ниневәгә юл ал! Шул бөек шәһәргә барып, Мин кушканча, халкын кисәт!
һәм Мин сезгә кушканнарның барын да үтәргә өйрәтегез. Шуны белегез: Мин, дөнья беткәнгә тикле, һәрвакыт сезнең белән булам.