Шуннан Шемуил, зәйтүн мае салынган мөгезен алып, Ишайның угыллары арасыннан төпчек углының башына май сөртте. Шул көннән Давыт исемле бу егеткә Раббының Рухы иңеп, Давыт үзендә Раббының Рухын йөртә башлады. Аннары Шемуил, урыныннан кузгалып, Рамаһ тарафына юл алды.