6 таулардагы сыннарга китергән корбан итен ашамаса һәм Исраил халкы потларына табынмаса, якынының хатынын нәҗесләмәсә һәм күрем вакытында хатынына якын килмәсә,
«Раббы йортына сәфәр кылабыз!» – дигән хәбәр килеп ирешкәч, мине сөенеч биләп алды.
Бу җирдә яшәүче халык белән килешү төземәгез, югыйсә алар, үз илаһларына табынган һәм корбан китергән вакытта, сезне дә үзләре белән чакырырлар, һәм сез аларның корбаннарын ашый башларсыз.
Үз якынының хатыны янына кергән кеше белән дә шулай була; кем андый хатынга кагыла, ул җәзасыз калмый.
таулардагы сыннарга китерелгән корбан итен ашамаса, Исраил халкының потларына табынмаса, якынының хатынын нәҗесләмәсә,
Тәкъва кеше исә дөрес вә гадел гамәлләр кылса,
Минем кануннарымны үтәмәгән һәм кагыйдәләремне кире каккан өчен, шимбә көннәремне бозган өчен, аталарының потларына күзләрен төбәп табынган өчен, шулай эшләдем Мин.
аларны вәгъдә ителгән җиргә китергәч, берәр биек калкулык яки мул яфраклы агач күрүгә, алар шунда корбан чала, Минем ачуымны чыгара торган корбан бүләкләре китерә, хуш исле сумала-майлар көйрәтә, шәраб бүләкләре коя башладылар.
Мин аларга, һәркем үзенең күз алдыннан кабахәт нәрсәләрне алып ташласын, үзен Мисыр потлары белән нәҗесләмәсен, Мин – сезнең Раббы Аллагыз, дидем.
Үлеләр үзләренең мәзбәхләре тирәсендә, потлар арасында, үз потларына хуш исле сумала-майлар көйрәткән урыннарда – һәрбер калку җирдә, тау башларында, киң ябалдашлы вә мул яфраклы һәр агач төбендә, җәелеп үскән һәр имән төбендә ятканда гына, исраилиләр Минем Раббы икәнемне белерләр.
Кем дә булса якынының хатыны белән зина кылса, зина кылучы ир кеше дә, хатын да үлемгә тапшырылырга тиеш.
Әгәр берәр кеше күрем күрүче хатын-кыз белән якынлык кылса, алар икесе дә нәҗеслектән арыну канунын бозган булып исәпләнә, һәм алар икесе дә халыктан читләштерелергә тиеш.
Ул кызлар аларны үз илаһларына корбан китерү җыеннарына чакыра торган булдылар; халык ул корбаннарны ашады һәм аларның илаһларына табынды.
Ә Мин сезгә әйтәм: хатын-кызга җенси теләк белән караучы күңеленнән инде зина кылган була.
Һич юк. Әмма мәҗүсиләр корбанны Аллаһыга түгел, җеннәргә китерәләр. Ә мин җеннәр белән аралашуыгызны теләмим.
Кояшка, айга һәм йолдызларга – күк җисемнәренә – күзләрегезне күтәреп караганда, сак булыгыз һәм коткыга бирелмәгез: аларга табынмагыз һәм сәҗдә кылмагыз, чөнки Раббы Аллагыз аларны күк астындагы бүтән барлык халыкларга билгеләде;
Никахны һәрьяклап югары бәяләгез, никахыгыз чиста булырга тиеш, чөнки азгыннар һәм хыянәтчеләрне Аллаһы хөкем итәчәк.