2 – И адәм углы! Исраил халкына бер табышмак әйт һәм бер гыйбрәтле хикәя сөйлә әле.
Миңа Раббы сүзе килеп иреште:
Һәм мин әйттем: – Йа Хуҗа-Раббым! Кешеләр минем турыда: «Гыйбрәтле хикәя сөйләмиме икән ул?!» – диләр.
Һәр җан иясе Мин Раббының кылычны кыныннан алуымны һәм аның инде кире әйләнеп кайтмаячагын белер».
Бу фетнәчел халыкка гыйбрәтле хикәят сөйлә, аларга, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Казанны куй да су белән тутыр,
Пәйгамбәрләргә сүз катып, аларга Мин байтак күренешләр ирештердем, алар аша халыкка гыйбрәтле хикәяләр җиткердем.
Гилыгад – явызлык оясыдыр, анда яшәүчеләр бернигә яраксыз; алар Гилгәлдә үгезләрне корбанга китерәләр, әмма аларның мәзбәхләре басу читендәге таш өеме кебек булыр».
Бу – пәйгамбәр әйткәннәр гамәлгә ашсын өчен булды: «Авызымны ачып, кинаяле хикәяләр кулланып сөйләрмен, дөнья яратылган көннәрдән бирле сер булганнарны игълан итәрмен».
Без хәзер, тонык көзгедәге чагылудай, анык күрмибез, ул вакытта исә турыдан-туры йөзгә-йөз күрәчәкбез. Хәзер белемем өлешчә генә, ул вакытта исә Аллаһы мине ничек тулы белсә, мин дә шулай тулы белермен.