11 Миңа тагын Раббы сүзе килеп иреште:
Ул шулай ук Аллаһы исеме белән антлар эчергән Нәбухаднессар патшага каршы баш күтәрде. Йөрәге тәмам каткан, үҗәт Сәдыкыйя Исраилнең Раббы Алласына йөзе белән борылырга теләмәде.
И Раббы, Күкләр Хуҗасы Алла! Синдәй кодрәтле тагын кем бар?! Тирә-ягыңны тугрылык сарып алган.
Ә инде Яһүдә патшасы Сәдыкыйяне, аның түрәләрен, Иерусалимнең исән калган һәм Мисырга качып киткән халкын Мин менә шушы бозык, ашарга яраксыз инҗир сыман итәрмен, – ди Раббы. –
Яһүдә патшасы Сәдыкыйягә дә мин шушы ук сүзләрне җиткердем: – Бабил патшасының камытын кияр өчен, муеныгызны куеп торыгыз һәм аның үзенә, халкына хезмәт итегез, шул чагында исән калырсыз, – дидем. –
Күчереп утыртылган булса да мантып китә алыр микән ул? Көнчыгыш җилләрендә корып бетмәсме? Үзенең үсеп утырган урынында корымасмы?»
– Әйтче фетнәчел йортка: «Моның нәрсә белдергәнен аңламыйсызмы?» Әйт аңа: «Менә, Бабил патшасы, Иерусалимгә килеп, аның патшасын вә башлыкларын Бабилгә алып китте, – диген. –
