4 Туган көнеңдә синең кендегеңне кисмәделәр, аруландыру өчен, тоз белән ышкымадылар, су белән юмадылар һәм биләүгә биләмәделәр.
Раббы Ибрамга болай диде: – Шуны белеп тор: нәселеңнең киләчәк буыннары дүрт йөз ел буена чит-ят җирдә килмешәк хәлендә, золым-җәбер күреп, кол тормышы белән яшәргә мәҗбүр булырлар.
«Карап бак миңа, Раббы, – ди Иерусалим, – тагын кемгә Син шулай мәрхәмәтсез булдың?! – Хатыннар үзләре тудырган сабыйларын, кадерләп үстергән балаларын ашарга тиешме?! Хуҗа-Хакимнең изге йортында руханилар вә пәйгамбәрләр үтерелергә тиешме?!
Котымны алган кешеләрне Син, бәйрәмгә җыйгандай, бар тарафтан чакырып китердең – ачулы көнеңдә һичкем котыла алмады, һичкем исән калмады; мин табып үстергәннәрне дошманым кырып бетерде».
һәм аңа, Хуҗа-Раббы Иерусалимгә болай дип әйтә, диген: «Синең тамырың вә туган илең – кәнганиләр җирендә, синең атаң – амори, ә анаң – хитти кызы.
Ләкин Исраил халкы чүлдә Миңа каршы баш күтәрде; Минем кагыйдәләрем буенча гамәл кылмады һәм кануннарымны үтәмәде (гәрчә аларны үтәгән кеше исән калган булыр иде), Минем шимбә көннәремне дә тәмам бозды; шуннан Мин, ярсуымны аларга яудырачакмын һәм аларны чүлдә һәлак итәчәкмен, дидем.
Ләкин алар Миңа каршы баш күтәрделәр һәм Мине тыңламадылар; беркем дә үзенең күз алдыннан кабахәт нәрсәләрне алып ташламады һәм Мисыр потларына табынудан туктамады. Шунда Мин, ачуымны вә ярсуымны Мисыр җирендә алар өстенә түгәчәкмен, дидем.
Югыйсә Мин аны шәрә калганчы чишендерермен, дөньяга туган көнендәге сыман ялангач итәрмен, Мин аны чүл сыман, коргаксыган җир сыман итәрмен; сусыз интектереп үтерермен.
Аларның анасы фәхешлек кылды, аларны тапкан ана үзен рисвай итте, ул: „Сөяркәләрем артыннан барам, алар миңа икмәк тә, су да, йон белән киндер дә, зәйтүн мае белән эчемлек тә бирәләр“, – диде.
Сезгә менә шундый билге: утлыкта яткан биләүле Баланы күрерсез.
Мәрьям үзенең беренче Баласын – Ир Бала тапты. Ул Аны биләде дә утлыкка салды, чөнки аларга кунак йортында урын табылмады.
Мисырда үзегезнең кол булуыгызны һәм Раббы Аллагызның сезне коткаруын исегездән чыгармагыз, шуңа күрә мин хәзер сезгә шулай кушам.
«Мин – сезне Мисырдан, коллык йортыннан коткарган Раббы Аллагыз.
Җыелган халыкка Ешуа болай диде: – Исраилнең Раббы Алласы болай ди: «Борын-борыннан – Ибраһим белән Нахорның атасы Терах гомер иткән заманнардан бирле – сезнең ата-бабаларыгыз Фырат аръягында яшәде һәм чит илаһларга табынды.