5 Әле бөтен хәлендә дә аннан әйбер ясап булмый иде; ә инде янып беткәч, аннан нәрсәдер ясап була димени?!
Килер шундый вакыт: сез җирдә бик нык ишәерсез, үрчерсез; ул заманнарда инде, – дип белдерә Раббы, – беркем дә Раббының Килешү сандыгы турында сүз алып бармаячак, аның турында беркем дә уйламаячак, беркем аны искә алмаячак, сагынмаячак, инде икенче бер сандык та эшләмәячәк.
Менә, аны утка салалар; аның ике башын да ут ашый, уртасы да яна: берәр әйбер ясарга ярыймыни ул хәзер?!
Шуңа күрә Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Урманда үскән агачлар арасыннан йөзем ботагын алып, утка ыргыткан сыман, Иерусалимдә яшәүчеләрне дә Мин утка салырмын.