2 – И адәм углы! Йөзем куагының бүтән агачлардан өстенлеге нидә? Йөзем ботагы – урмандагы агачларның берсе генә ул.
Бөреләрен ачып, инҗир агачлары, йөзем куаклары чәчәк атты, хуш ис таратты. Кузгал, сөеклем минем, гүзәлкәй генәм, каршыма чык!
Китерегез тотып йөзем бакчасын кимерүче төлкеләрне, төлке балаларын, чөнки шау чәчәктә безнең йөзем бакчалары.
Үзәнлектәге яшеллекләрне күрергә дип, мин чикләвек бакчасына кердем: йөземнәр өлгермәдеме, анарлар чәчәк атмадымы икән?
Кил дә, мәгъшукым, бергә сәхрәләргә чыгыйк, авыл-карьяләрдә төннәр куныйк.
И күкләр, сөенегез-гөрләшегез, чөнки моны Раббы эшләде! Җир тирәнлекләре, шатлыктан кычкырыгыз! Куанышып җырлап җибәрегез, таулар, урман вә андагы барлык агачлар, чөнки Раббы Ягъкубны йолып алды, һәм Исраилдә Ул Үзенең дан-шөһрәтен күрсәтәчәк!
Мин сине иң саф орлык – иң затлы йөзем куагы итеп утырткан идем. Ничек соң син Миңа чит булган кыргый йөзем куагына әйләндең?
Миңа Раббы сүзе килеп иреште:
Нинди дә булса әйбер ясар өчен, аны кисеп алалармы?! Берәр нәрсә элеп куяр өчен, аннан чөй ясыйлармы?!
Аны, ярсуланып, тамыры белән йолкып алдылар, җиргә ыргыттылар; көнчыгыш җиле аны киптерде, җимешләре киселде аның; нык ботаклары корыды – аларны ут яндырды.
Исраил мул җимешле, күп тармаклы йөзем куагы кебек: җимешләре күбрәк булган саен, корбан китерү урыннарын да ишәйтә ул, җире уңдырышлырак булган саен, табыну өчен баганаларны да ныграк бизи.
Сезнең аркада Сионны басу кебек сөрәчәкләр, Иерусалим хәрабәләр өеменә әйләнәчәк, һәм Аллаһы йорты урнашкан тау урман белән капланачак.
Әй кипарис, үкереп ела, чөнки эрбет агачы ауды, мәгърур агачлар харап булды; үкереп елагыз, Башан имәннәре, чөнки үтеп йөрмәслек урманнар киселде.