12 Сез Минем Раббы икәнемне белерсез; чөнки сез Минем кагыйдәләремне үтәмәдегез һәм Минем кануннарымны сакламадыгыз, ә бәлки үзегезне чолгап алган халыклар кануны буенча яшәдегез».
Ул, Миннән йөз чөереп, Сидун алиһәсе Ашторетка, Мәаб алласы Кемошка, Аммон алласы Милкүмгә табына башлады, атасы Давыт кебек яшәмичә, Минем юлдан тайпылып, Минем күзгә ятышсыз күренгән гамәлләр кылды, Минем кагыйдәләрне вә кануннарны бозудан сакланмады.
Исраил патшалары юлыннан йөрде, исраилиләр күз алдыннан Раббы сөргән халыкларның әшәке йолаларына ияреп, хәтта үзенең углын да учакка салып корбан кылды;
Исраилиләргә килгән бәланең сәбәбе шунда иде: алар үз Раббы Алласының тавышына колак салмады, Аның белән төзегән килешүне бозды, Раббы үзенең колы Мусага әйтеп калдырган сүзләрне тыңламады, аларны үтәмәде.
Менашше, исраилиләрнең күз алдыннан Раббы сөреп җибәргән халыкларның әшәке гадәтләренә ияреп, Раббы күзенә ятышсыз күренгән гамәлләр кылды.
Ул, Раббы юлыннан тайпылып, ата-бабаларының Раббы Алласыннан йөз чөерде.
Әмма халык әлеге сүзләргә колак салмады; Менашше аларны шул дәрәҗәдә юлдан яздырды ки, кылган гамәлләре белән алар исраилиләрнең күз алдыннан Раббы юк иткән халыклардан да уздырып җибәрделәр.
Сез Раббы руханиларын – Һарун угылларын вә левиләрне куып, чит халыклар сыман, үзегезгә руханилар билгеләп куйдыгыз. Бер баш үгез бозау һәм җиде баш сарык тәкәсе җитәкләп килеп, үзен рухани хезмәтенә багышларга теләгән һәрбер кеше сездә ялган аллаларның каһине була ала.
Бен-Һинном үзәнендә корбаннар яндырды, исраилиләр күз алдыннан Раббы сөргән халыкларның әшәке йолаларына ияреп, хәтта үзенең угылларын да учакка салып корбан кылды;
Руханиларның башлыклары да, халык үзе дә, чит халыкларның әшәке гамәлләренә ияреп, Иерусалимдәге Раббы изгеләндергән йортны нәҗесләп, туры юлдан һаман ныграк тайпыла бирделәр.
Аталарыбыз яшәгән көннәрдә дә, хәзер дә халыкның гаебе ифрат зурдыр. Үзебез, патшаларыбыз вә руханиларыбыз кылган гөнаһлар өчен чит ил патшалары кулына калдык – кылыч астына эләктек, әсирлеккә, талануга, хурлыкка дучар ителдек; хәзер дә шуннан котыла алмыйбыз.
Безгә җәза биреп, дөрес эшләдең Син, чөнки Син тугрылык белән эш иттең, ә без яманлык кылдык.
Патшаларыбыз вә башлыкларыбыз, руханиларыбыз вә аталарыбыз Кануныңны үтәмәделәр, аларга Син биргән боерык вә кисәтүләрне санга сукмадылар.
Нигә әле чит халыклар: «Кайда соң аларның Алласы?!» – дип көләләр. Колларыңның түгелгән каны өчен үч алуың бар халыкларга мәгълүм булсын, һәм моны безнең күзләребез күрсен!
Раббы болай ди: «Чит халыклар юлыннан бармагыз, күк галәмәтләреннән алар сыман курыкмагыз.
Раббы болай ди: «Мин: „Юллар кисешкән урында туктап, тирә-якка күз салыгыз, борынгы юл турында сорагыз, дөрес юлның кайда икәнен белегез дә шуның буйлап барыгыз – һәм җаныгызга тынычлык табарсыз!“ – дидем. Ләкин сез: „Бармыйбыз!“ – дидегез.
Ә инде йөрәге кабахәт нәрсәләргә вә әшәке потларга береккән кешеләргә Мин, кылган гамәлләренә күрә, җәзаны үз башына төшерермен. Бу – Хуҗа-Раббы сүзе.
әҗәткә биргән акчасын арттырып алмаса, рибачы булмаса, гаделсез эш кылмаса, кешегә хөкемне гадел оештырса,
Минем кагыйдәләрем буенча гамәл кылса һәм кануннарымны ихластан сакласа, ул, димәк, тәкъва кеше, һәм ул һичшиксез яшәячәк, – дип белдерә Хуҗа-Раббы.
Чөнки алар Минем кануннарымны үтәмәделәр, кагыйдәләрем буенча гамәл кылмадылар, Минем шимбә көннәремне боздылар; аларның йөрәкләре үз потларына береккән иде.
Ләкин аларның угыллары да Миңа каршы баш күтәрде: алар Минем кагыйдәләрем буенча гамәл кылмады һәм кануннарымны җиренә җиткереп үтәмәде (гәрчә аларны үтәгән кеше исән калган булыр иде), Минем шимбә көннәремне бозды. Шунда Мин, чүлдә алар өстенә ярсуымны түгәчәкмен, ачуымны алардан алачакмын, дидем.
Минем кануннарымны үтәмәгән һәм кагыйдәләремне кире каккан өчен, шимбә көннәремне бозган өчен, аталарының потларына күзләрен төбәп табынган өчен, шулай эшләдем Мин.
Үзенең явызлыгы аркасында ул Минем канун вә кагыйдәләремә башка халыклардан һәм үз тирәсендәге илләрдән дә ныграк каршы торды, Минем кануннарыма каршы чыгып, кагыйдәләремне үтәмәде».
Шуннан соң мин кердем дә бөтен диварларга ясалган төрледән-төрле сөйрәлүче вә хәрәм хайван сурәтләрен, Исраил халкының төрле потларын күрдем.
Ул мине Раббы йортының төньяк капкасы төбенә алып килде. Анда хатын-кызлар Таммуз илаһын кызганып елап утыралар иде.
Шуннан соң Ул мине Раббы йортының эчке ишегалдына алып керде; Раббының Изге йортының капкасы янында, болдыр белән мәзбәх арасында, егерме бишләп ир заты, аркаларын Раббы йортына, йөзләрен көнчыгышка таба борып, кояшка сәҗдә кылалар иде.
Раббы Аллабызның сүзләренә колак салмадык, Үзенең коллары – пәйгамбәрләр аша юллаган кануннары буенча гамәл кылмадык.
Әүвәле үзегез яшәгән Мисыр җирендәге гадәтләрне, Мин сезне алып барачак Кәнган җирендәге гадәтләрне кабатламагыз, аларның йолалары буенча яшәмәгез.
Әгәр алар үзләренең һәм ата-бабаларының гөнаһларын, Миңа каршы җинаять эшләүләрен, Минем белән дошманлашуларын