5 Мин кемне сайласам, шуның таягы бөреләнәчәк – шушылай итеп, Мин исраилиләрнең сездән зарлануына чик куячакмын.
Әмма көче арткан саен, аның йөрәгендә тәкәбберлек тә үсә барды, һәм шул нәрсә аны һәлакәткә китерде дә: ул, мәзбәх өстендә хуш исле сумала-майлар көйрәтергә дип Раббы йортына аяк басып, үзенең Раббы Алласы алдында гөнаһ эш кылды.
Үзләренең шәҗәрә кәгазьләрен таба алмаганга, алар руханилыктан чыгарылдылар.
Шул сәбәпле Раббы кул күтәреп ант эчте – аларны чүлдә чәчеп калдырырга,
ә иртәгә иртән Аның шөһрәтен күрерсез, чөнки сез Раббыдан зарландыгыз, һәм менә Ул сезне ишетте. Ә без кем соң ул кадәр – ник бездән зарланасыз?!
Ишай тамырыннан бер үсенте калкып чыгачак, бер сабак үсәчәк.
Раббы әйтә: «Дөньяны Мин – явызлыгы өчен, яманнарны кылган җинаятьләре өчен җәзага тартырмын; тәкәбберләрнең мин-минлегенә, залимнәрнең масаюына чик куярмын.
Киләчәк көннәрдә Ягъкуб тамыр җәячәк, Исраил чәчәк атачак, үсентеләр җибәрәчәк, җир йөзен җимешләре белән тутырачак.
Шуның өчен, ут телләре саламны ялмап алган, кипкән печәнне ялкын куырып алган кебек, аларның тамырлары корыячак, чәчәкләре, тузан сыман, җилгә очачак. Алар Күкләр Хуҗасы Раббының канунын кире кактылар, Исраилнең изге Алласы сүзен санга сукмадылар бит.
Йортларыңны яндырып, күп санлы хатыннар алдында сиңа җәза бирәчәк. Мин синең фәхешлегеңә чик куячакмын, һәм син инде бүләкләр бирмәячәксең.
Мисыр җирендә башланган азгынлыгыңа, фәхешлегеңә Мин чик куячакмын, шул гадәтләреңә бүтән күтәрелеп тә карамассың, Мисырны искә дә алмассың».
«Хыянәтләрен кичерермен, үзләрен йөрәгемә якын күреп яратырмын, чөнки аларга булган ачуым басылды инде, – ди Раббы. –
Бер урыннан икенче урынга күчергәндә, чатырны левиләр генә сүтсен; һәм һәр яңа урында аны левиләр генә корсын. Ә инде чатырга башка бер адәм якын килсә, үлемгә дучар ителсен.
Халык үзенең авыр тормышыннан зарланды. Моны ишеткән Раббының ачуы кабарды. Раббының ярсуыннан исраилиләр станының читләрен ут ялмап алды.
Син һәм синең тарафдарларың Раббыга каршы баш күтәрәсез. Һарунга нәрсә булган, сез нигә аңа карата ризасызлык белдерәсез?!
Корахка һәм аның тарафдарларына ул: – Иртәгә таңда Раббы кемнең Аныкы һәм изге булуын, кемгә Раббыга якынлашырга яравын күрсәтер. Раббы кемне сайлап алса, шул Аңа якынлаша алыр, – диде. –
Раббы Мусага әйтте: – Буйсынмаучыларга кисәтү билгесе буларак, Һарун таягын Боерыклар сандыгы алдына куй; үләселәре килмәсә, Миннән зарлануларын туктатырлар.
Муса әлеге сүзләрне исраилиләргә җиткерде, һәм ыруг җитәкчеләренең барысы аңа таякларын бирде: ыруглар саны буенча һәр юлбашчыдан берәр таяк – барлыгы унике данә таяк булды; шулар арасында Һарунның таягы да бар иде.
Икенче көнне Муса Шаһитлык чатырына керде һәм шуны күрде: Һарунның таягы – Леви ыругы таягы – бөреләнеп чәчәк ату гына түгел, хәтта бадәм чикләвеге үстерергә өлгергән иде!
Аларның кайберләре сукрангандай, сез сукранмагыз – аларны һәлак итүче фәрештә үтерде.
аларга: «Раббының Килешү сандыгы Үрдүн аша чыккан чакта, аның алдында суларның ике якка ярылып китү истәлеге бу», – диярсез. Әлеге ташлар Исраил халкы өчен мәңгелек истәлек булып калыр.