3 Муса исә дөньядагы барлык кешеләрдән иң тыйнагы иде.
эре-эре бозлар яудыра, аның зәмһәрир салкынын кемнәр кичерә ала?!
Чөнки Раббы – Үз халкын хуш күрүче, мазлумнарны коткарып югары күтәрүче.
Раббы кинәт Мусага, Һарунга һәм Мәрьямгә: – Өчегез дә Очрашу чатыры янына чыгыгыз, – диде, һәм өчесе дә чыктылар.
Камытымны үзегезгә киегез һәм Миннән өйрәнегез, чөнки Мин юаш, басынкы күңелле, һәм сез җаннарыгызга тынычлык табарсыз.
«Сион-кызга әйтегез: „Менә Патшаң сиңа килә. Ул тыйнак-күндәм, ишәккә һәм тайга, камыт кигезелгән ишәк баласына атланган“».
Юашлар бәхетле, чөнки алар җирне мирас итеп алырлар.
Арагызда «тыйнак», ә инде читтә «кыю» булган мин, Паул, Мәсих басынкылыгы һәм эчкерсезлеге белән сезгә мөрәҗәгать итәм.
Әмма мин мондый «гадәттән тыш бөек рәсүлләрдән» һич тә түбән түгелмен, дип уйлыйм.
Мин акылдан шаштым, моңа сез үзегез мәҗбүр иттегез. Сез мине мактарга тиеш идегез, гәрчә мин әһәмиятсез булсам да, «гадәттән тыш бөек рәсүлләрдән» һич ким җирем юк.
Мәсихнең рәсүлләре буларак, сездән ихтирам таләп итә алыр идек, ләкин ана кеше үзенең сабыйлары турында кайгырткандай, яныгызда булганда, сезгә карата ягымлы идек.
Арагызда кайсыгыз зирәк һәм акыллы, ул үзенең шундый икәнлеген игелекле тормышы, зирәк тыйнаклык тудырган гамәлләре белән күрсәтсен.
Чын матурлык ул – кешенең эчке яктан күркәм булуы һәм басынкы, тыныч рухының мәңге сулмас матурлыгы. Аллаһы каршында менә шул бик кыйммәтле.
