6 Инде хәлсезләнеп беттек без, ашарга бернәрсә юк, күз алдыбызда манна гына.
Беркөн шул егет Амнунга болай диде: – Ни сәбәпле син, патша углы, көннән-көн ябыгасың? Шуны әйтмәссеңме? – Энем Абшалумның сеңлесе Тамарны яратам мин, – дип җавап бирде аңа Амнун.
Күк алиһәсе хөрмәтенә хуш исле сумала-майлар көйрәтүдән, бүләк итеп шәраб китерүдән туктагач, хәерчелектә яшибез, кылычтан һәм ачлыктан кырылабыз.
Аллаһы белән Мусадан зарланып, халык сукранырга тотынды: – Ни өчен безне Мисырдан алып чыктыгыз, без чүлдә һәлак булсын дипме?! Чөнки монда икмәк тә, су да юк, һәм бу яраксыз ризыктан инде күңелебез бизде.