Саннар 11:1 - Изге Язма

¹ Халык үзенең авыр тормышыннан зарланды. Моны ишеткән Раббының ачуы кабарды. Раббының ярсуыннан исраилиләр станының читләрен ут ялмап алды.

Саннар 11:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Яратылыш 38:10

Онанның бу эше Раббы каршында яманлык иде, шунлыктан Раббы Онанны да үлемгә дучар итте.

II Патшалар 11:27

Матәм көннәре тәмамланганнан соң, Давыт, кешеләр җибәреп, Батшебаны үз йортына алдырды, һәм Батшеба аның хатынына әйләнде, аннары аңа ир бала табып бирде. Әмма Давытның бу эшен Раббы ошатмады.

IV Патшалар 1:12

Аңа җавап итеп Ильяс: – Әгәр мин Аллаһы кешесе икәнмен, күктән ут-ялкын иңеп синең үзеңне дә, илле кешеңне дә көйдереп үтерсен, – диде, һәм шул ук мизгелдә күкләр киңлегеннән Аллаһының ут-ялкыны иңеп гаскәрбашын да, аның илле кешесен дә көйдереп үтерде.

Әюб 1:16

Бу адәм сөйләп бетерергә дә өлгермәде, башка берәү, килеп, болай диде: – Күктән Аллаһы уты төшеп, сарык-кәҗәләреңне дә, көтүчеләреңне дә һәлак итте. Сиңа хәбәр җиткерердәй бары мин генә калдым.

Зәбур 106:18

Һәр ризыктан җаннары бизгән, үлем якасына якынлашкан иде алар.

Чыгыш 16:7

ә иртәгә иртән Аның шөһрәтен күрерсез, чөнки сез Раббыдан зарландыгыз, һәм менә Ул сезне ишетте. Ә без кем соң ул кадәр – ник бездән зарланасыз?!

Чыгыш 16:9

Шулчак Һарунга Муса әйтте: – Барлык Исраил халкына: «Раббы каршына чыгып басыгыз, чөнки Ул сезнең зарны ишетте», – дип әйт.

Ишагыйя 10:17

Исраилнең Нуры – ут, Исраилнең изге Алласы ялкын булачак. Бу ут-ялкын бер көн эчендә Ашшурның күгән куакларын вә чәнечкеле билчәннәрен яндырып-ашап бетерәчәк:

Ишагыйя 30:33

Тофет инде әллә кайчан әзер – патша өчен әзерләнгән ул. Әлеге ут чокыры тирән вә киң, утыны күп. Ялкынланып янган күкерт ташкыны сыман, Раббының сулышы аны дөрләтеп җибәрер.

Ишагыйя 33:14

Сионда гөнаһкярләрнең котлары алынды, имансызлар куркуга калды: «Дәһшәтле көйдергеч ут янында кайсыбыз яши ала?! Мәңгелек ялкын каршында кайсыбыз яши ала безнең?!»

Кайгы җыры 3:39

Җәзаны үз гөнаһлары өчен алгач, адәм баласына нигә зарланырга?!

Яхәзкыл 20:36

Ата-бабаларыгызга Мисыр чүлендә хөкем оештырган кебек, сезне дә шулай хөкем итәчәкмен, – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –

Левиләр 10:2

Шулвакыт Раббы хозурыннан ялкын бөркелеп чыкты да аларны өтеп алды – һәм алар Раббы алдында һәлак булдылар.

Нахум 1:5

Аның алдында таулар тетрәп тора, калку урыннар дер-дер килә, җир, бөтен җиһан, анда яшәүче бар җан иясе калтырап тора.

Хабаккук 3:5

Аның алдыннан – үләт зәхмәте, эзенә басып, афәт киләдер.

Саннар 10:33

Исраилиләр, Раббы тавыннан китеп, өч көн буе юлда булдылар, һәм шул өч көн дәвамында, аларга ял итәр урынны күрсәтер өчен, Раббының Килешү сандыгы алар алдыннан барды.

Саннар 11:18

– Халыкка әйт: «Иртәгәге көнгә пакьләнегез, иртәгә сез ит ашарсыз. Чөнки сез: „Кем безгә ит ашатыр?! Мисырда хәлебез яхшырак иде!“ – дип еладыгыз, һәм Раббы шуны ишетте. Менә хәзер Раббы сезгә ашарга ит бирер.

Саннар 12:2

Алар: – Әллә Раббы Муса аша гына сөйләдеме?! Безнең аша сөйләмәдеме Ул әллә?! – диделәр, һәм Раббы моны ишетте.

Саннар 14:2

Исраилиләр, Муса белән Һаруннан зарланып, аларга: – Мисыр җирендә яки шушы чүлдә үлеп кына калсак иде!

Саннар 14:22

Мисырда һәм чүлдә Минем данымны – могҗизалы галәмәтләремне күреп тә, Мине ничә мәртәбә сынаган һәм сүзләремә колак салмаган кешеләр,

Саннар 14:27

– Бу явыз халык кайчангача Миннән зарланыр икән?! Миннән зарланганда, исраилиләрнең нәрсә дип сукрануларын ишетәм Мин.

Саннар 14:28

Аларга син, Раббы болай дип әйтә, диген: «Мин Үземнең бар булуым белән ант итәм: Мин сезгә сораганыгызны бирәм!

Саннар 16:11

Син һәм синең тарафдарларың Раббыга каршы баш күтәрәсез. Һарунга нәрсә булган, сез нигә аңа карата ризасызлык белдерәсез?!

Саннар 16:35

Хуш исле сумала-майлар китергән теге ике йөз илле кеше дә Раббы иңдергән уттан һәлак булды.

Саннар 17:5

Мин кемне сайласам, шуның таягы бөреләнәчәк – шушылай итеп, Мин исраилиләрнең сездән зарлануына чик куячакмын.

Саннар 21:5

Аллаһы белән Мусадан зарланып, халык сукранырга тотынды: – Ни өчен безне Мисырдан алып чыктыгыз, без чүлдә һәлак булсын дипме?! Чөнки монда икмәк тә, су да юк, һәм бу яраксыз ризыктан инде күңелебез бизде.

I Көринтлеләргә хат 10:10

Аларның кайберләре сукрангандай, сез сукранмагыз – аларны һәлак итүче фәрештә үтерде.

Канун 25:18

Алар, Аллаһыдан курыкмыйча, сез арып хәлсезләнгәч, сезгә һөҗүм иттеләр – хәлсезләнеп артта калган барлык көчсез кешеләрегезне үтерделәр.

Канун 32:22

Ярсуымнан ут кабыныр, һәм шул ут, яндырып, үлеләр дөньясына кадәр җитәр; шул ут җирне һәм аның уңышын кырып, тауларның нигезләрен яндырып бетерер.

Канун 9:22

Сез Раббыны Табыгырада да, Массаһта да, Кыйбрут-Һаттавада да ярсыттыгыз.

Гыйбриләргә хат 12:29

чөнки безнең Аллабыз – яндырып юк итә торган ут.

Ягъкубтан хат 5:4

Кырларыгызда сезнең өчен уңыш җыйганнарны алдап, хезмәт хакын түләмәдегез. Тыңлагыз: хакы түләнмәгән хезмәт сезгә каршы кычкыра. Уракчыларның ачы тавышлары Күкләр Хуҗасы Раббының колакларына барып ишетелде.

Яһүдәдән хат 1:16

Бу кешеләр – язмышларыннан канәгать булмаган сукранучылар. Алар үзләренең нәфес теләкләре буенча гамәл кылалар, тәкәббер сүзләр әйтәләр, үз файдалары хакына ялагайланып йөриләр.