Рәсүлләр 9:4 - Изге Язма

⁴ Ул җиргә егылды һәм: – Шаул, Шаул! Нигә син Мине эзәрлеклисең? – дигән тавыш ишетте.

Рәсүлләр 9:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Яратылыш 16:8

Аңардан сорады: – Сараяның асравы, и Һаҗәр! Син каян килдең дә кая юл тотасың? – диде. Һаҗәр: – Мин хуҗабикәм Сараядан качып барам, – дип җавап бирде.

Яратылыш 22:11

Әмма шулчак Раббының фәрештәсе күкләрдән өн салып: – Ибраһим! Ибраһим! – дип эндәште. – Әйе, тыңлыйм! – дип җавап бирде Ибраһим.

Яратылыш 3:9

Раббы Алла адәмгә: – Син кайда? – дип эндәште.

Чыгыш 3:4

Раббы, Мусаның куакны карарга килүен күреп, куак арасыннан аңа: – Муса! Муса! – дип эндәште. – Мин мондамын, – дип җавап кайтарды Муса.

Ишагыйя 6:8

Мин шунда Хуҗа-Хакимнең авазын ишеттем, Ул: – Кемне җибәрергә Миңа? Безнең өчен кем барыр икән? – диде. – Мин барам, мине җибәр! – дидем.

Ишагыйя 63:9

Аларның кайгыларын Ул һәрчак уртаклашты, Аның хозурыннан килгән фәрештә аларны коткара килде. Яратучан, кызганучан буларак Ул аларны йолып алды, борынгы заманнарда кулларында күтәреп йөртте.

Зәкәрия 2:8

Сезне талаган халыклар янына шөһрәтле Күкләр Хуҗасы Раббы мине җибәрде, чөнки сезгә кагылган зат Аның күз карасына кагылган саналадыр.

Саннар 16:45

– Бу халыктан читкәрәк китегез – Мин аларны хәзер күз ачып йомган арада юк итәм! – диде. Әмма Муса һәм Һарун йөзләре белән җиргә капландылар.

Маттай 25:40

Патша аларга җавабында: «Сезгә хак сүз әйтәм: кечкенә туганнарымның берсенә нәрсә генә эшләгән булсагыз да, Миңа эшләгән буласыз», – дип әйтер.

Лүк бәян иткән яхшы хәбәр 10:41

Хаким Гайсә исә аңа: – Марта, Марта! Син күп нәрсә хакында кайгыртасың һәм ыгы-зыгы килеп йөрисең,

Яхъя 18:6

Гайсә: «Ул – Мин», – дигәч, алар артка чигенеп, җиргә егылдылар.

Яхъя 20:16

Гайсә аңа: – Мәрьям! – диде. Ә ул әйләнеп карап, яһүдчә: – Раббуни! – дип әйтте. (Раббуни – Остаз дигәнне аңлата.)

Яхъя 21:15

Ашаганнан соң Гайсә Шимун Петердән: – Яхъя углы Шимун! Син Мине башка шәкертләремә караганда күбрәк яратасыңмы? – дип сорады. Петер Аңа: – Әйе, Хакимем! Син минем яратуымны беләсең, – дип җавап бирде. Гайсә аңа: – Минем бәрәннәремне ашат, – диде.

Рәсүлләр 5:10

Хатын, шундук җан биреп, Петернең аяклары янына ауды. Кергәч, егетләр аның үлгәнлеген күрделәр һәм ире янына алып чыгып күмеп куйдылар.

Рәсүлләр 9:5

– Син кем, Әфәндем? – дип сорады Шаул. – Мин – син эзәрлекли торган Гайсә, – дип җавап бирде тавыш.

Римлыларга хат 11:22

Шуның өчен, кара: Аллаһы игелекле дә, кырыс та. Ул юлдан язганнарга карата кырыс, ә инде Аның игелеклелегенә өмет багласаң, сиңа игелек кылыр. Югыйсә син дә кисеп ташланырсың.

I Көринтлеләргә хат 12:12

Мәсих күп әгъзаларга ия булган тән кебек. Тән күп әгъзалардан торса да, бер бөтенне тәшкил итә.

I Көринтлеләргә хат 4:7

Сине кем өстен итеп куя? Үзеңдә булган, кабул итеп алмаган берәр нәрсәң бармы? Ә инде кабул итеп алгансың икән, бүләк ителгән белән нигә мактанасың?

Эфеслеләргә хат 5:30

чөнки без – тәненең әгъзалары.