49 «Күк – Минем тәхетем, җир – аякларым баскан урындыр, – ди Раббы. – Нинди йорт сала аласыз сез Миңа?! Нинди урын Миңа торак була ала?!
Әмма Михая сүзен дәвам итте: – Шулай итеп, Раббы әйткәннәрне тыңлап бетер. Мин Үз тәхетендә утыручы Раббыны күрдем, Аның уң һәм сул ягында бөтен күк гаскәре басып тора иде.
Дөрестән дә, Аллаһының урыны җирдәмени?! Очсыз-кырыйсыз күкләр киңлеге дә Сине сыйдырып бетерә алмаганны, мин салган йорт кына ничек сыйдырсын?!
Дөрестән дә, Аллаһының урыны адәмнәр арасында җирдәмени?! Очсыз-кырыйсыз күкләр киңлеге дә Сине сыйдырып бетерә алмаганны, мин салган йорт кына ничек сыйдырсын?!
Бу юмакай авызларны, масаючан телләрне Раббы юк итәчәк.
Раббы болай ди: «Күк – Минем тәхетем, Җир – аякларым баскан урындыр. Нинди йорт сала аласыз соң сез Миңа?! Нинди урын Миңа торак була ала?!
Кем дә булса Мин күрмәстәй урында яшеренә аламыни?! – ди Раббы. – Күкне дә, җирне дә иңләп алмаганмы Мин?! Бу – Раббы сүзе».
– Кояш чыгышыннан кояш батышына кадәр Минем исем халыклар арасында бөек булыр! Бөтен җир йөзендә, Минем исемгә багышлап, хуш исле сумала-майлар көйрәтерләр, тиешле корбаннар китерерләр, чөнки Минем исем халыклар арасында олугланыр! – ди Күкләр Хуҗасы Раббы.
Күк белән ант иткән кеше Аллаһы тәхете һәм анда Утыручы белән ант иткән була.
Ә Гайсә: – Боларның һәммәсен да күрәсезме? – диде. – Сезгә хак сүз әйтәм: монда таш өстендә таш калмаячак, бар нәрсә җимереләчәк!
– Ханым, ышан сүземә, вакыт җитә: Атага табынуыгыз бу тауда да, Иерусалимдә дә булмаячак.
Мин җиңеп чыктым һәм, Атам белән бергә Аның тәхетенә утырдым. Шулай ук җиңүчегә Үзем белән бергә тәхетемә утыру хокукы бирәчәкмен.