4 Сатмаган хәлдә ул милек синеке булып калачак иде түгелме соң? Сатканнан соң акчасы синең карамагыңда түгел идеме? Ни өчен син шундый ниятне йөрәгеңә керттең? Син кешеләргә түгел, Аллаһыга ялганладың.
Беләм, Аллам, Син йөрәкләрне сыныйсың һәм ихласлык сөясең; мин боларның һәммәсен ихлас йөрәктән Сиңа багышладым, һәм үз күзләрем белән күреп торам: бирегә җыелган халкың да Сиңа үзенең бүләкләрен шатланып-сөенеп багышлый.
Аңардан тыш, Аллам йортына булган тугрылыгымны күрсәтеп, мин Изге йорт өчен хәзерләнгән әйберләрдән башка да әле үземнең шәхси хәзинәмдәге алтын-көмешне Аллам йорты өчен өстәп бирәм:
шулай ук осталарга алтын вә көмеш әйберләр ясау өчен китәчәк. Үзен Раббыга багышлап, сезнең кайсыгыз бүген иганә кертергә әзер?
Җитәкчеләрнең бу эшкә үз ихтыяры белән катнашуын күреп, халык бик сөенде, чөнки алар Раббы хакына иганәләрен ихлас йөрәктән тапшырдылар. Шулай ук Давыт патшаның да шатлыгы зур иде.
Бозыклык чәчкәннәр бәла җыяр, аларның йөрәге ялган артыннан ялган тудырыр».
Елан кебек, телләрен үткенлиләр, күзлекле елан агуы сеңгән сүзләренә.
Аның үлем коралы әзер, утлы булыр атар уклары.
Муса тагын шуны әйтте: – Кич белән Раббы сезгә ит җибәрәчәк, ә иртә белән сезгә күпме кирәк булса, шулкадәр икмәк бирәчәк, чөнки сез Аңардан зарландыгыз, һәм Ул моны ишетте. Без кем соң?! Сезнең зарлануыгыз безгә түгел, ә Раббыга каршы.
Раббы Мусага кушкан эшләрне башкару өчен, һәр Исраил кешесе – ир-атмы ул, хатын-кызмы – үз теләге белән Раббыга бүләген алып килде.
Телеңә ирек биреп, үзеңне гөнаһка батырма һәм: «Бу – ялгыш кына булды», – дип акланма. Нигә кирәк сиңа, акылсыз сүзләр сөйләп, Аллаһының ачуын кузгатырга һәм, кулларың эшләгән эшне җимерү өчен, сәбәп тудырырга?!
Һичкем, хөкем гадел булсын, дип әйтми, үз дәгъвасын дөреслек белән якламый; буш сүзгә ышаналар, ялган сөйлиләр, явызлык белән йөкле булып, бозыклык тудыралар.
Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Ул көнне йөрәгеңне төрле уй-хисләр биләп алыр, һәм син бер явыз эш кылырга ниятләрсең.
Син һәм синең тарафдарларың Раббыга каршы баш күтәрәсез. Һарунга нәрсә булган, сез нигә аңа карата ризасызлык белдерәсез?!
Сезне тыңлаган – Мине тыңлаган, сезне кире каккан Мине кире каккан буладыр; Мине кире каккан исә Мине җибәргән Затны кире кага дигән сүз.
Шунда Петер: – Һанани, ни өчен син шайтанга йөрәгең белән идарә итәргә ирек бирдең? Хәтта, сатылган җир өчен алган акчаның бер өлешен яшереп калдырып, Изге Рухка ялганларга уйлагансың, – диде. –
Әмма Петер: – Димәк, сез Раббының Рухын сынарга сүз куештыгызмы? Менә ишектән иреңне күмгән кешеләр кереп киләләр. Алар сине дә алып чыгачаклар, – диде.
Ризык безне Аллаһыга якынайтмый, чөнки ашамыйча һичнәрсә югалтмыйбыз, ашап та һичнәрсә казанмыйбыз.
Шуңа күрә бу өйрәтүләрне кире кагучы зат кешеләрне түгел, ә сезгә Үзенең Изге Рухын җибәрүче Аллаһыны кире кага.
Әмма ризалыгыңнан башка бернәрсә дә эшлисем килмәде: игелекле эшең ирексезләп кушканга түгел, ә ихтыяри булсын.
Шуннан соң хайвани теләк, яралып, гөнаһны тудыра, ә гөнаһ ныгыгач – үлемне.
Раббы аңа болай дип җавап бирде: – Халык сүзенә колак сал, алар кушканның барысын да эшлә, чөнки аларның әлеге гамәлләре синнән түгел, ә бәлки нәкъ менә Миннән баш тартулары хакында сөйли; алар үзләре өстеннән Минем патшалык итүне теләми.