39 Ә инде Аллаһыдан булса, сез аны юкка чыгара алмаячаксыз. Аллаһыга каршы көрәшүчеләр була күрмәгез, – диде ул. Өлкәннәр аның сүзенә колак салдылар.
Лабан белән Бетуил җавап биреп әйттеләр: – Раббыдан иңгән эш бу, – диделәр. – Моны без сиңа яхшы эш дип тә, яман эш дип тә әйтә алмыйбыз.
– Әүвәле, безнең өстән Шаул патшалык иткән вакытларда, безне әйдәп сугышларга син алып бардың һәм Исраилне, яу кырыннан алып чыгып, кабат өенә син алып кайттың. Раббы: «Син халкым Исраилнең көтүчесе булырсың һәм Исраил өстеннән идарә итәрсең», – диде сиңа.
Кемне хурладың син? Кемне яманладың? Кемгә каршы тавышыңны күтәрдең, тәкәбберләнеп кемгә күзеңне күтәреп карадың? – Исраилнең изге Алласына!
Инде Ул дәшми тора икән, Аны гаепләргә кем җөрьәт итәр?! Әгәр Ул йөзен яшерә икән, Аны кем күрә алыр?! Халыкка тозак коручы денсезләр патшалык кылмасын өчен, Ул тулы бер халыкны да, аерым бер кешене дә күзәтеп тора.
Раббының ихтыярыннан тыш зирәклек тә, акыл да, нәсыйхәт тә юк.
Мин – борынгы заманнардан бирле Алламын! Минем кулдан беркем коткара алмас! Мин эшләгәнне кем кире кага алыр?!»
Үзен Бар итүче белән бәхәсләшкән, чүлмәк ватыклары арасында үзе дә чүлмәк китеге булган затка – кайгы! Чүлмәкчегә балчык: «Син нәрсә ясыйсың?» – дип әйтерме?! Кулың ясаган әйбер синең хакта: «Аның куллары булдыксыз!» – дип әйтерме?!
Ахырда нәрсәләр буласын баштан ук әйтәм, әле булмаганны Мин борынгы заманнардан ук әйтеп киләм. Мин: „Үз ниятемне тормышка ашырырмын, теләгән һәр нәрсәмне җиренә җиткерермен!“ – дим.
– Шуңа күрә Мин сиңа әйтәм: син – Петер, һәм бу кыяда Мин Үземә иман итүчеләр бердәмлеген төзеячәкмен. Аны үлеләр дөньясы җиңә алмас.
Чөнки Мин сезгә шундый сүзләр һәм гакыл бирермен ки, дошманнарыгызның берсе дә сезгә каршы чыга һәм каршы тора алмас.
Шулай итеп, Хакимебез Гайсә Мәсихкә иман китергәч, безгә биргән бүләкне Аллаһы аларга да биргән икән, Аллаһыга каршы торырга кем мин? – диде Петер.
Шунда зур гауга купты, фарисей канун белгечләре бик нык бәхәсләшеп: – Без бу кешедә һичбер начарлык тапмыйбыз. Аңа рух яки фәрештә әйткәндер, бәлки, – диделәр.
Аның сүзләрендәге зирәклеккә һәм Рухка каршы тора алмадылар.
Үҗәт халык! Йөрәкләрегез белән дә, колакларыгыз белән дә сөннәтсез адәмнәр! Сез аталарыгыз кебек үк һәрвакыт Изге Рухка каршы киләсез.
– Син кем, Әфәндем? – дип сорады Шаул. – Мин – син эзәрлекли торган Гайсә, – дип җавап бирде тавыш.
Аллаһының «акылсызлыгы» кешеләрнең зирәклегеннән күпкә зирәгрәк һәм Аллаһының «көчсезлеге» кешеләрнең көченнән күпкә көчлерәк бит.
Әллә без Раббыны көнләштерергә телибезме? Әллә без Аңардан кодрәтлерәкме?