34 Шул вакыт бөтен халыкның хөрмәтен казанган канун укытучысы – Гәмәлиил атлы бер фарисей торып басты һәм рәсүлләрне аз гына вакытка чыгарып торырга әмер бирде.
Миһербанлыгын оныттымы? Рәхим-шәфкатен ачудан йомып калдымы?»
Шуннан түрәләр һәм бар халык руханиларга вә пәйгамбәрләргә: – Бу кеше үлемгә хөкем ителергә тиеш түгел, чөнки ул безгә Раббы Аллабыз исеменнән сөйләде! – диде.
Ил өлкәннәреннән кайберәүләр, урыннарыннан торып, халык җыенына шуны җиткерде:
Элнатан, Делая вә Гемария патшадан төргәкне яндырмавын үтенсәләр дә, ул аларны тыңламады,
Өч көннән соң Аны Аллаһы йортында таптылар. Ул яһүди укытучылар арасында аларны тыңлап һәм сораулар биреп утыра иде.
Беркөнне, Гайсә халыкка гыйлем биргән вакытта, Гәлиләянең һәм Яһүдиянең барлык авылларыннан, Иерусалимнән килгән фарисейлар һәм канун укытучылары да шунда утыра иделәр. Раббының кодрәте Аның белән иде, һәм Ул авыруларны савыктырды.
– Син, Исраил мөгаллиме була торып, шуны белмисеңме?! – диде аңа Гайсә. –
– Мин – яһүди, – диде ул. – Киликиянең Тарс шәһәрендә тудым, Иерусалимдә тәрбияләндем. Гәмәлиилнең шәкерте булып, мине аталарыбыз Канунына җентекләп өйрәттеләр. Бүген сезнең һәммәгез Аллаһыга бирелгәндәй, мин дә – Аллаһыга бик нык бирелгән кеше.
аларга Югары киңәшмәдән чыгып торырга әмер бирделәр.
Рәсүлләр шулай эшләделәр: иртә таңнан Аллаһы йортына килеп өйрәтә башладылар. Ә олуг рухани һәм аның ярдәмчеләре, Исраил халкының өлкәннәрен чакырып, Югары киңәшмә җыйдылар. Рәсүлләрне алып килү өчен, хезмәтчеләрен зинданга җибәрделәр,
Килеп җиткәч, аларны Киңәшмә алдына бастырып куйдылар һәм олуг рухани:
Рәсүлләр чыгып киткәч: – Исраил ирләре! – дип сүз башлады Гәмәлиил. – Бу кешеләр белән нәрсә эшләячәгегезне яхшырак уйлагыз.