13 көн уртасындарак, әй патша, күктән төшкән бик көчле яктылык күрдем. Кояштан да яктырак ул ут минем һәм юлдашларымның тирә-ягын яктыртты.
Ай вә кояш оятларыннан йөзләрен каплар, Күкләр Хуҗасы Раббы Сион тавында вә Иерусалимдә патшалык итәр һәм Үзенең шөһрәтен Үз халкының өлкәннәренә күрсәтер.
Ай яктысы – кояшныкы кебек, ә кояш яктысы, җиде көн яктысыдай, җиде мәртәбә яктырак булыр. Раббы, Үз халкының ярасын бәйләп, Үзе ясаган җәрәхәтләрне дәвалаган көнне булыр бу хәл.
Шунда аларның күз алдында Гайсәнең кыяфәте үзгәреп китте: йөзе кояштай балкыды, ә киемнәре яктылык кебек ап-ак булды.
Дәмәшкъкә якынлашып килгәндә, көн уртасындарак, кинәт күктән көчле яктылык төште һәм тирә-ягымны яктыртты.
Минем белән бергә булган кешеләр яктылыкны күрделәр, әмма миңа Сөйләүченең тавышын ишетмәделәр.
Тагын шундый максат куеп, баш руханилар тапшырган эш буенча һәм аларның вәкаләте белән Дәмәшкъкә барганда,
Без барыбыз да җиргә егылдык, һәм мин тавыш ишеттем. Ул тавыш миңа яһүд телендә: «Шаул, Шаул! Нигә син Мине эзәрлеклисең? Үгез үз хуҗасының таягына тибенгән кебек, үзеңә зыян китерәсең», – диде.
Юлда, инде Дәмәшкъкә якынлашып килгәндә, кинәт Шаулның тирә-ягы күктән төшкән яктылыктан балкып китте.
Уң кулында җиде йолдыз бар, авызыннан ике ягы да үткен кылыч чыгып тора. Йөзе бар көченә балкып торган кояштай иде!
Шәһәр кояшның һәм айның яктыртуына мохтаҗ түгел, чөнки аны Аллаһының даны яктырта, яктырткычы исә – Бәрән.