3 Үзләренә яхшылык күрсәтүне сорап, Паулны Иерусалимгә чакыртуын үтенделәр. Ә үзләре аны юлда үтерергә сүз куештылар.
И явыз, син тәкъва кешенең торагына каршы мәкер корма; аның өен бөлгенлеккә төшермә.
Шуннан соң кайбер кешеләр: – Әйдәгез, Иремиягә каршы яшерен эш оештырабыз! Үгет бирүче руханиларга, киңәш бирүче акыл ияләренә, Раббы сүзен игълан итүче пәйгамбәрләргә кытлык булмаячак бездә. Аны телебез белән җиңик, сүзләренә колак салмыйк! – диделәр.
– Бу кешене үтерергә кирәк! Чөнки ул шундый сүзләре белән шәһәрдә калган гаскәриләрнең вә бар халыкның рухын төшерә. Бу кеше халыкка иминлек түгел, ә бәла-каза тели, – диделәр патшага.
Шулай эшләрләр, чөнки Атаны да, Мине дә якыннан белмәделәр алар.
аңардан Хаким Гайсә юлыннан баручы ир-атларны да, хатын-кызларны да кулга алу һәм Иерусалимгә алып килү вәкаләтен бирә торган хат сорап алды. Хат Дәмәшкътәге яһүдиләр гыйбадәтханәләре өчен иде.
әмма Шаул аларның бу ниятен белеп алды. Алар аны үтерү өчен, көне-төне шәһәр капкаларын күзәтеп тордылар,
Шулай икән: «Яхшылык килеп чыксын өчен, яманлык кылыйк!» – дип әйтергәдер, бәлкем? Сез шулай әйтәсез икән дип, безне яманлап сөйлиләр дә кайберәүләр. Алар үзләренә тиешле хөкемне алачак.
Күп мәртәбәләр ерак җирләрдә сәяхәт иттем, елгаларда хәвеф-хәтәрләргә очрадым, юлбасарлар һөҗүменә дучар булдым, ыругдашлардан һәм башка халык кешеләреннән куркыныч янады, шәһәр, чүл, диңгезләрдә бәла-казаларга очрадым, ялган имандашлар арасында куркынычта булдым.