9 Паул сөйләгән вакытта, тәрәзә төбендә утырган Әүтух исемле бер егетне йокы басты һәм ул, йоклап китеп, өченче каттан егылып төште. Аны күтәрделәр, ул үле иде.
– Бир әле миңа углыңны, – диде аңа Ильяс һәм, аның кулыннан баланы алып, үзе яшәгән өске каттагы бүлмәгә күтәреп керде дә түшәгенә яткырды.
Көтмәгәндә хуҗагыз кайтып керә калса да, карагыз аны, сезне йоклап яткан хәлдә күрмәсен!
Явыз рух, малайны дер калтыратып, үкерә-үкерә аңардан чыгып китте. Малай исә мәет сыман ята бирде; бик күпләр үзара, малай үлде, дип сөйләште.
Шулай да Антиухиядән һәм Икүниун шәһәреннән килгән кайбер яһүдиләр халыкны рәсүлләргә каршы котырттылар. Паулны ташлар атып кыйнадылар һәм, үлде дип уйлап, шәһәр читенә чыгарып ташладылар.
Паул урамга чыкты, егетнең өстенә иелеп, аны кочаклады һәм: – Борчылмагыз, ул исән, – диде.
Атнаның беренче көнендә, икмәк сындырып ашау өчен, бергә җыелдык. Паул иман итүчеләр белән әңгәмә корып утырды һәм, икенче көнне китәргә ниятләгәнгә күрә, әңгәмәне төн уртасына кадәр дәвам итте.
Без җыелган өске каттагы бүлмәдә күп яктырткычлар яна иде.