1 Чуалыш тукталгач, Паул шәкертләрне үзе янына чакырып алды, күңелләрен күтәрде һәм, аннан соң алар белән саубуллашып, Македуния өлкәсенә китте.
Картлыктан Исраилнең күзләре зәгыйфьләнгән, ул бөтенләй диярлек күрми иде. Йосыф үз угылларын атасы янына якынрак китерде. Исраил үзенең оныкларын кочаклап үпте дә
Алар бер ел буе иман итүчеләр бердәмлеге белән очрашып тордылар, күп кешеләрне өйрәттеләр. Иң беренче тапкыр шәкертләрне «мәсихчеләр» дип Антиухия шәһәрендә атый башладылар.
Аннары Македуниянең беренче өлешендәге Рим хакимлегендәге Филиппуй шәһәренә юл тоттык. Без бу шәһәрдә берничә көнгә тукталдык.
Төнлә Паулга Аллаһыдан шундый бер күренеш иңде: македунияле берәү Паул каршында басып тора. Ул: «Македуниягә кил һәм безгә ярдәм ит», – дип ялвара.
Шушы вакыйгалардан соң Паул Македуния һәм Ахая җирләре аша Иерусалимгә барырга булды. – Иерусалимнән соң мин Римга барып күрергә тиешмен, – диде Паул.
Паул урамга чыкты, егетнең өстенә иелеп, аны кочаклады һәм: – Борчылмагыз, ул исән, – диде.
Өлкәләр аша үткәндә, имандашларны дәртләндереп, күп нәсыйхәт бирде. Паул Грециядә тукталып,
анда өч ай булды. Су юлы белән Сүриягә китәргә дип торганда, яһүдиләр аңа һөҗүм итәргә сүз куештылар. Шуңа күрә ул, Македуния аша кайтырга, дигән фикергә килде.
Һәммәсе күз яше түкте, Паулны кочаклап үптеләр.
Бер-берегезне изге үбү белән сәламләгез. Мәсихнең барлык бердәмлекләре сезгә сәлам тапшыралар.
Мондагы барлык имандашлар сезгә сәлам җибәрәләр. Бер-берегезне изге үбү белән сәламләгез.
Македуния аша узгач, мин яныгызга килермен. Мин Македуния аша барам бит.
Бер-берегезне изге үбү белән сәламләгез. Сезгә барлык изгеләр сәлам юллый.
Македуниягә килгәч, без бернинди җан тынычлыгы тапмадык бит. Киресенчә, безне һәр тарафтан – әйләнә-тирәдән ызгыш-талашлар, күңелдән куркулар басты.
Бар имандашларны изге үбү белән сәламләгез.
Македуниягә киткәндә, мин синең Эфестә калуыңны үтендем, хәзер дә анда булуыңны телим. Анда кайберәүләр чит тәгълиматка өйрәтәләр, ә син аларны туктатырга тиеш.