– Тау өстенә чык та Раббы каршына килеп бас, – диде аңа Раббы, – янәшәңнән Раббы узар. Шул вакытны тау-ташларны кубарып, кыяларны җимереп, Раббы алдыннан көчле җил-давыл күтәрелде, әмма әлеге җил-давылда Раббының барлыгы сизелмәде. Җилдән соң җир тетри башлады; әмма җир тетрәвендә дә Раббының барлыгы сизелмәде.