Быргыда уйнаучылар да, җырчылар да бөтенесе бер булып, беравыздан Раббыга мактау вә рәхмәт яудырдылар. Быргылар, тәлинкәләр вә башка уен коралларына кушылып: «Ул игелекле, Аның мәрхәмәте мәңгелек!» – дип, көчле тавыш белән Раббыны мактап җырладылар. Шулчакны Раббы йорты тоташтан болыт белән тулды.