22 Паул Арейпәг киңәшмәсе алдына басты. – Афиналылар! Сезнең һәр яктан аеруча диндар икәнегезне күреп торам, – диде ул, –
Корылык башланып елга-сулары кибеп бетсен, чөнки потлар җире бу! Шул шомландыргыч сыннар илнең халкын акылдан яздырды инде.
Паулны озата баручылар аның белән Афинага чаклы килделәр һәм кире кайтып киттеләр. Паул, Силас һәм Тимутәйнең мөмкин кадәр тиз арада килеп җитүен теләп, алар артыннан хәбәр җибәрде.
Силас белән Тимутәйне көткәндә, бу шәһәрдә потларның күп булуын күреп, Паулның күңеле әрнеде.
Алар Паулны үзләре белән Арейпәг киңәшмәсенә алып килделәр. – Син вәгазьли торган бу яңа тәгълимат турында күбрәк белергә телибез.
Кайбер кешеләр, аңа ияреп, иманга килделәр. Алар арасында Арейпәг әгъзасы Диунуси, Дамар атлы бер хатын һәм тагын башкалар да бар иде.
Ниһаять, шәһәр сәркатибе, халыкны тынычландырып: – Эфеслеләр! Бөек алиһә Артемиданың изге йортын һәм күктән төшкән изге ташны саклаучы шәһәр Эфес икәнен кем генә белми? – диде. –
Аның урынына алар үз диннәренә кагылышлы мәсьәләләр, Паул тере дип раслаган ниндидер үлгән Гайсә хакында бәхәсләштеләр.