41 «Тәкәбберләр, карагыз! Таң калыгыз һәм юк булыгыз. Сез яшәгән көннәрдә Мин шундый эш эшләячәкмен ки, аны сезгә сөйләгән булсалар, сез ышанмас та идегез».
«Нигә мин үгет-нәсыйхәтне кире кактым икән?! Йөрәгем ник шелтә сүзләрен игътибарга алмады икән?!
Шуның өчен, ут телләре саламны ялмап алган, кипкән печәнне ялкын куырып алган кебек, аларның тамырлары корыячак, чәчәкләре, тузан сыман, җилгә очачак. Алар Күкләр Хуҗасы Раббының канунын кире кактылар, Исраилнең изге Алласы сүзен санга сукмадылар бит.
Мин сайлап алган кешеләр исемегезне каһәр уку өчен кулланыр. Хуҗа-Раббы сезне үлемгә дучар итәр, ә Үзенең колларына бүтән исем бирер.
Ә инде син явыз кешене, йөргән юлыннан ваз кичсен өчен, алдан кисәтеп куйсаң, ләкин ул явызлык кылудан туктамаса, үз гөнаһы өчен ул үләр, ә син җаныңны коткарып калырсың.
«Әйләнәдәге халыкларга күз салып, игътибар белән карасагыз хәйран калырсыз! – ди Раббы. – Сез яшәгән көннәрдә Мин шундый эш эшләячәкмен ки, аны сезгә сөйләгән булсалар, сез ышанмас та идегез.
Акча яратучы фарисейлар, боларны ишетеп, Гайсәнең сүзләреннән көлделәр генә.
Халык карап торды. Башлыклар исә, Гайсәне мыскыллап: – Башкаларны коткарып йөрде бит! Әгәр Аллаһы тарафыннан сайланган Мәсих булса, Үзен коткарсын! – дип көлделәр.
Чөнки Раббы безгә «Синең аша котылу җирнең читләренә барып җитсен дип, Мин Сине башка халыкларга яктылык чыганагы итеп куйдым» дигән әмер бирде.
Шунда Хаким миңа: «Бар, Мин сине еракка, башка халыклар янына җибәрәм», – диде.
бу Пәйгамбәрнең сүзен тыңламаган һәр кеше Аллаһы халкы арасыннан юк ителәчәк».
Без аның: «Насаралы Гайсә бу урынны җимерәчәк һәм Муса безгә биргән йолаларны үзгәртәчәк» дигәнен ишеттек.
Котыла алсыннар дип, башка халыкларга сөйләргә телибез, ә яһүдиләр безгә комачауларга тырыша. Һәрвакыт шундый эшләр кылып, алар үз гөнаһларын арттыра бара һәм, ниһаять, Аллаһының ачуы алар өстенә төшә.
Аллаһының хөкем итә башлау вакыты җитте. Иң элек Ул Үзенекеләрен хөкем итәчәк. Бу бездән башланса, Аллаһының Яхшы хәбәренә итагать итмәгәннәрнең ахыры ничек булыр?! Изге язмада язылганча: