34 Гәүдәсен черетмичә, Аны үледән терелтеп торгызу турында исә Аллаһы болай дигән: «Давытка бирелгән изге һәм ышанычлы вәгъдәне сезнең өчен тормышка ашырачакмын».
Аллаһы каршында минем йорт-гаиләм әллә шундый түгелме?! Аллаһы минем белән мәңгегә килешү төзеде, һәм бу килешү какшамас вә ышанычлыдыр. Ул мине һәрчак коткара һәм теләгәнемне бирә.
Сүзләремә колак салыгыз, яныма килегез, тыңлагыз Мине, һәм сез яшәрсез. Мин сезнең белән мәңгелек килешү төзермен, Давытка ничек тугры булсам, сезгә дә тугрылык сакларга вәгъдә итәмен.
ә үз Раббы Алласына һәм Мин тәхеткә утырткан – Давыт токымыннан булган патшага хезмәт итәр.
Ягъкуб токымын, колым Давыт токымын Мин кире какмам, Ибраһим, Исхак вә Ягъкуб токымы белән идарә итәр өчен, Давыт нәселеннән хакимнәр куя торырмын. Халкыма элеккеге мул-имин тормышын кайтарырмын, рәхим-шәфкатемне күрсәтермен!»
Шуннан соң Исраил угыллары үзләренең Раббы Алласын вә патшалары Давытны эзләячәк һәм Раббы кылган игелекләр хакына киләчәктә курку-хөрмәт белән Аңа кайтачак.
«Ул көнне Давыт патшаның ишелгән йортын төзекләндерермен, тишек-ярыкларын ямап, җимерек урыннарын төзәтеп, аны әүвәлге хәленә кайтарырмын.
Ул көнне Мин, Раббы, Иерусалимдә яшәүчеләрне яклаячакмын, һәм аларның иң көчсезе дә ул көнне Давыт кебек гайрәтле булачак, ә Давыт йорты алар алдыннан баручы Аллаһы яки Раббы фәрештәсе сыман булачак.
Әмма Аллаһы Аны үледән терелтеп торгызды.
Ә Аллаһы терелтеп торгызган Зат черемәде.
Әмма Аллаһы, үлем богауларын өзеп, Гайсәне үледән терелтте, чөнки үлемнең Аны тотып калырга көче җитмәде.
Без беләбез ки: үледән терелтелгәч, Мәсих кабат үлмәс, үлем инде Аңа хаким булмас.