10 – Син һәртөрле ялган һәм мәкерлелек белән тулгансың. Син – иблис углы, һәртөрле дөреслекнең дошманы! Раббының туры юлларын бозып күрсәтүдән туктамыйсыңмы син? – диде. –
Үзенең угылларына һәм өй җәмәгатенә Раббы юлын күндерсен дип, аларны тугры һәм гадел булырга өйрәтсен дип, һәм аңа биргән вәгъдәмне үтәр өчен, Ибраһимны сайладым Мин».
Синең белән хатын-кыз арасына, синең токымың белән аның нәселе арасына дошманлык җебе сузармын. Аның нәселе башыңны сугып ярыр, син исә аны үкчәсеннән чагарсың».
Еһошафат бөтен күңелен биреп Раббы юлыннан йөрде. Ул Яһүдә җирендәге калкулыкларны һәм алиһә Аширә хөрмәтенә куелган баганаларны юк итте.
Кояш астында эшләнгән һәр эшнең начар ягы да шунда: һәркем бер үк төрле язмышка дучар; адәм балаларының күңелләре һәм гомер көннәре явызлык белән, акылсызлык белән тулы; шуннан соң алар барыбер үлеләр аймагына китеп баралар.
Ләкин беркайчан да «Раббының йөге» турында сүз кузгатмагыз, чөнки һәркемнең үз сүзе – үз йөгедер. Сез тере Аллаһының, Күкләр Хуҗасы Раббының – үз Аллагызның сүзләрен бозасыз.
Әй Эфраим, потларың белән Минем багланышым юк! Эфраимнең ялваруларына Мин җавап бирермен, аңа йөзем белән борылырмын. Аның өчен Мин ямь-яшел кипаристыр, аның җимеше-байлыгы да Миннәндер».
Басу – дөнья ул, яхшы орлыклар – Патшалык кешеләре, тиле бодай – явыз иблис кешеләре,
Явыз ниятләр, кеше үтерү, зиначылык, фәхешлек, урлашу, ялган шаһитлык итү, хурлау кешенең йөрәгеннән чыга бит.
Кайгы сезгә, канун белгечләре һәм фарисейлар! Икейөзлеләр! Сез кешеләрдән Күкләр Патшалыгын бикләп куясыз, үзегез дә кермисез, керергә теләүчеләрне дә керттермисез. [
Суга чумдырылырга дип, күп фарисейларның һәм саддукейларның килүен күреп, ул аларга: – И-и сез елан токымы! Башыгызга төшәсе Аллаһы ачу-ярсуыннан качып котыла алырбыз дигән фикерне кем әйтте сезгә?
Әмма Хаким Гайсә аңа: – Әйе, сез, фарисейлар, савыт-сабагызның тышкы ягын чистартасыздыр, ә үзегезнең эчегез комсызлык һәм явызлык белән тулы, – диде. –
Кайгы сезгә, канун белгечләре, чөнки сез белем ачкычын үзләштердегез. Әмма үзегез анда кермәдегез, керергә теләүчеләргә дә юл бирмәдегез.
Яхъя, Ишагыйя пәйгамбәр әйткән сүзләрне кулланып, болай диде: – Мин – «Раббыга юлны турайтыгыз, дип чүлдә яңгыраучы тавыш».
Сезнең атагыз – иблис, һәм сез атагызның теләкләрен үтәргә телисез. Ул баштан ук кеше үтерүче булып, хакыйкатьне тотмады һәм хәзер дә тотмый, чөнки аңарда хакыйкать юк. Ялган сөйләгән вакытта, ул үзенекен сөйли, чөнки ул – ялганчы һәм ялганның атасы.
Гайсә шәкертләрен үзләренә ияртү өчен, сезнең үзегезнең арагыздан да ялган сөйләүчеләр чыгачак.
Әмма елан Һаваны үзенең хәйләсе белән алдагандай, Мәсихкә булган ихласлык һәм сафлыктан читкә тайпылып, фикерләрегез чуалып китәр дип куркам.
Хәер, башка Яхшы хәбәр юк, кайбер кешеләр сезне бутап, Мәсих турындагы Яхшы хәбәрне бозарга гына телиләр.
Инде без, мәкерле кешеләрнең хәйләсенә алданып, дулкыннар көймәне бер яктан икенче якка ыргыткандай һәм җил аны үзе белән алып киткәндәй, төрле ялган тәгълиматларга иярүче сабыйлар булмыйк.
Алар, туры юлдан тайпылып, адаштылар. Үзенең явыз гамәлләре өчен табыш алырга яраткан Бигур углы Билгам эзләреннән бара башладылар алар.
Гөнаһ кылучы исә иблистәндер, чөнки иблис баштан ук гөнаһ кылып килде. Аллаһы Углы нәкъ менә иблис эшләрен җимерергә дип килде.