Рәсүлләр 11:1 - Изге Язма

¹ Рәсүлләр һәм бөтен Яһүдиядә яшәгән имандашлар яһүди булмаган кешеләрнең дә Аллаһы сүзен кабул итүләре хакында ишеттеләр.

Рәсүлләр 11:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Яратылыш 49:10

Хөкемдарлык тәхетеннән Яһүдә һич төшмәс! Хуҗасы килгәнчегә кадәр, аның хөкемдарлык таягын кулдан ычкындырмас! Ил-халыклар аңа буйсынырлар.

Ишагыйя 11:10

Ишай тамырыннан үсеп чыккан сабак ул көнне халыклар өчен байрак булачак – кавемнәр аны эзләп киләчәк, һәм аның торагы данлы булачак.

Ишагыйя 32:15

Югарыдан безгә Рух иңгәнче, болар һәммәсе шулай булыр. Аннары чүл – мул уңышлы бакчага, ә бакча булган җирләр урманга әйләнер,

Ишагыйя 42:1

«Менә Мин яклый торган колым. Мин аны Үзем сайлап алдым; җанымның шатлыгыдыр ул. Мин аны Үз Рухым белән сугарырмын, һәм ул халыкларга гадел хөкем чыгарыр.

Ишагыйя 42:6

«Мин, Раббы, сине Үземнең гадел ниятем буенча чакырдым, Мин сине кулыңнан тотып торам һәм саклыйм. Сукырларның күзләрен ачар, тоткыннарны төрмәдән азат итәр һәм зиндан караңгылыгында утыручыларны яктыга чыгарыр өчен, Мин сине халыкка – Килешүемнең билгесе, кавемнәргә яктылык нуры итәрмен.

Ишагыйя 52:10

Раббы Үзенең изге кулының көчен барлык халыклар күз алдында күрсәтте – җирнең барлык читләрендә Аллабызның коткаруын күрәләр.

Ишагыйя 60:3

Халыклар – синең яктыңа, патшалар синнән сирпелгән нур тирәсенә җыелыр.

Ишагыйя 62:2

Халыклар – синең җиңүеңне, барлык патшалар дан-шөһрәтеңне күрер; сиңа яңа исем белән дәшәрләр, аны сиңа Раббы Үзе кушар.

Иремия 16:19

Йа Раббым, минем кодрәтем, таянычым вә кайгы көнендә сыеныр урыным! Халыклар, җир читләреннән Синең яныңа килеп: «Безнең ата-бабаларыбыз фәкать ялган нәрсәләрне, бернигә яраксыз потларны гына мирас итеп алган.

Һошея 2:23

Мин халыкны Үзем өчен җиргә чәчәрмен, „шәфкать күрсәтелмәгән“гә шәфкать күрсәтермен һәм „Минем халкым түгел“ дип аталганнарга: „Минем халкым“, – дип дәшәрмен, ә ул Миңа: „Син – минем Аллам!“ – дияр».

Михә 5:7

Ягъкуб нәселеннән исән калганнар – исәпсез-хисапсыз башка халыклар арасында Раббы иңдергән чык бөртеге, һичкем көтмәгәндә, һичкем чакырмаганда килеп, басуларны сугарып киткән яңгыр кебек булыр.

Сефания 2:11

Раббы аларны куркуга салыр, җир йөзендәге барлык илаһларны юк итәр. Диңгез буйларында яшәүче барлык халыклар Раббыга сәҗдә кылыр, һәрберсе үз йортында Аңа баш ияр.

Сефания 3:9

«Шул чагында Мин, – ди Раббы, – һәрбарчасы Раббы исеменә мөрәҗәгать итсен, бер җан булып, Аңа хезмәт күрсәтсен өчен, халыкларның авызын пакь кылырмын.

Зәкәрия 2:11

Ул көнне Раббыга бик күп халык килеп кушылачак, һәм алар Аның халкына әйләнәчәк. Раббы сезнең арада яшәп калачак, һәм сезнең янга мине Күкләр Хуҗасы Раббы җибәргәнне белерсез.

Малахи 1:11

– Кояш чыгышыннан кояш батышына кадәр Минем исем халыклар арасында бөек булыр! Бөтен җир йөзендә, Минем исемгә багышлап, хуш исле сумала-майлар көйрәтерләр, тиешле корбаннар китерерләр, чөнки Минем исем халыклар арасында олугланыр! – ди Күкләр Хуҗасы Раббы.

Маттай 2:1

Гайсә, Һируд патша идарә иткәндә, Яһүдия җирендәге Бәйт-Лехем шәһәрендә туды. Көнчыгыштан йолдызчылар Иерусалимгә килделәр.

Маттай 8:11

Мин сезгә әйтәм: көнчыгыштан һәм көнбатыштан күпләр килеп, Күк Патшалыгында Ибраһим, Исхак һәм Ягъкуб белән бергә мәҗлестә утырырлар.

Марк 16:5

Мәгарә эченә керүгә, алар, уң якта утырган ап-ак киемле бер егетне күреп, куркып киттеләр.

Рәсүлләр 1:15

Шул көннәрнең берсендә бергә җыелган имандашлар арасыннан Петер торып басты. Анда йөз егермегә якын кеше бар иде.

Рәсүлләр 11:29

Шуннан соң шәкертләр Яһүдиядә яшәүче имандашларга һәрберсенең хәленнән килгәнчә ярдәм күрсәтергә булдылар.

Рәсүлләр 14:27

Антиухиягә кайтып җиткәч, алар, бердәмлекне җыеп, үзләре аша Аллаһының нәрсәләр эшләгәнен, яһүди булмаган халыкларга иман ишеген ачканын – барысын да бәйнә-бәйнә сөйләп бирделәр.

Рәсүлләр 15:3

Шулай итеп, андагы бердәмлек аларны юлга озатты. Фойникә һәм Самарея өлкәләрен үткәндә, алар, яһүди булмаган халыкларның Аллаһыга йөз тотулары турында сөйләп, барлык имандашлар арасында зур куаныч уяттылар.

Рәсүлләр 28:15

Андагы имандашлар, безнең хакта ишеткәч, Аппи мәйданы һәм Өч кунакханә шәһәрләре янына тикле җитеп, безне каршы алырга килгәннәр. Аларны күргәч, Паул Аллаһыга шөкрана кылды, аның күңеле күтәрелде.