16 – Имандашларым, – дип сүз башлады ул. – Изге Рух Яһүдә хакында Давыт аркылы алдан әйткән. Изге язмадагы ул сүзләр тормышка ашырга тиеш иде. Гайсәне кулга алырга килгән кешеләрне Яһүдә алып килгән булган.
«Раббы Рухы минем аша сөйли, телемдә – Аның сүзләредер.
Раббының Еһүгә «Синең угылларың Исраил тәхетендә дүртенче буынга кадәр утырачак» дип әйтеп куйган сүзләре, шул рәвешле, тормышка ашты.
Көндезләрен Раббы миңа Үзенең мәрхәмәтен юллар, төннәремдә исә Аңа, хәятемнең Алласына, җыр җырлармын – догаларымны ирештерермен.
Шуннан соң, унике шәкертнең берсе Яһүдә Искариот баш руханилар янына барып:
Гайсә әле әйтеп тә бетермәде, унике шәкертнең берсе – Яһүдә килеп чыкты. Аның белән бергә баш руханилар, өлкәннәр җибәргән күп санлы халык төркеме кылычлар һәм чукмарлар күтәреп килделәр.
Әмма ул вакытта Изге язмаларда болар булырга тиеш дип язылганнар ничек гамәлгә ашсын? – дип әйтте.
Әмма болар һәммәсе пәйгамбәрләрнең язганнары гамәлгә ашсын өчен булды. Шулвакыт барлык шәкертләре Аны калдырып качып киттеләр.
Изге Рух белән илһамланган Давыт та бит болай дигән: «Раббы минем Хакимемә: „Дошманнарыңны Синең аяк астына түндергәнче, Минем уң ягымда утыр“, – ди».
Ул әле әйтеп тә бетермәде, унике шәкертнең берсе – Яһүдә килеп чыкты. Аның белән бергә, кылыч һәм чукмарларын күтәреп, баш руханилар, канун белгечләре, өлкәннәр җибәргән халык төркеме дә ияреп килгән иде.
Ул әле әйтеп тә бетермәде, алар янына бер төркем кеше килеп җитте, иң алдан унике шәкертнең берсе – Яһүдә исемлесе атлый иде. Ул, үпмәкче булып, Гайсә янына килде.
Аллаһы Үзенең сүзе бирелгән кешеләрне илаһлар дип атады, ә Изге язма юкка чыгарыла алмый.
Мин барыгыз турында да әйтмим. Кемнәрне сайлап алганымны беләм, ләкин Изге язмада: «Минем белән бергә икмәк ашаучы Миңа каршы баш күтәрде», – дип язылган сүзләр тормышка ашырга тиеш.
Алар белән бергә дөньяда булганда, Мин аларны Синең исемең белән – Син Миңа биргән исем белән – саклап тоттым. Мин аларны сакладым, һәм Изге язмада язылган сүзләр тормышка ашсын өчен, һәлак булырга тиешлесеннән башка берсе дә югалмады.
Бу хәл Изге язмадагы: «Аның һичбер сөяге сындырылмас» дигән сүзләр тормышка ашсын өчен булды.
«Зәбур» китабында болай язылган: «Аның торагы ташландык булсын, эчендә яшәүче булмасын», һәм: «Аның вазифасын башка берәү алсын».
Муса кануныннан һәм пәйгамбәрләр китапларыннан өзекләр укыганнан соң, гыйбадәтханә башлыклары кешеләр аша аларга: «Туганнар! Халыкка әйтергә теләгән нәсыйхәт сүзегез булса, әйтегез» дигән хәбәр тапшырдылар.
Шулай итеп, туганнар, сезгә мәгълүм булсын: бу Зат аркылы сезгә гөнаһларыгызның кичерелүе игълан ителә. Муса кануны гөнаһлардан аклану бирә алмады, ләкин ышанучы һәркем Аның аша барлык үз гөнаһларыннан аклану таба.
Алар сүзләрен тәмамлагач, Ягъкуб сөйли башлады: – Имандашлар, мине тыңлагыз!
Озак бәхәсләрдән соң Петер, урыныннан торып: – Имандашлар! – дип сүз башлады. – Сез беләсез, минем аша Яхшы хәбәрне ишетеп, яһүди булмаган халыклар иманга килсеннәр өчен, Аллаһы мине сезнең арагыздан инде күптән сайлаган иде.
Аллаһының алдан билгеләнгән максаты һәм алдан белеп торуы белән сезнең карамакка бирелгән шушы Кешене канунсызлар кулы белән хачка кадаклап үтердегез.
Тыңлаучылар ишеткән бу сүзләр йөрәкләренә барып кадалды: – Туганнар, безгә нәрсә эшләргә соң инде? – диделәр алар Петергә һәм башка рәсүлләргә.
– Туганнар һәм аталар! Үземне яклап, берничә сүз әйтергә рөхсәт итегез, – диде Паул.
Югары киңәшмә әгъзаларына карап, Паул: – Туганнар! – диде. – Бүгенге көнгә кадәр Аллаһы каршында саф вөҗдан белән яшәдем.
Андагыларның бер өлеше – саддукейлар, икенче өлеше фарисейлар икәнлеген белеп, Паул: – Туганнар! Ата-бабаларым фарисей булганнар, мин үзем дә – фарисей. Монда мине үлеләрнең терелүенә өмет баглавым өчен хөкем итәләр, – дип кычкырды.
Римга килеп, өч көн торганнан соң, Паул яһүдиләрнең башлыкларын бергә җыелырга чакырды. Җыелгач, Паул аларга: – Туганнар! Үз халкыбызга яки аталарыбызның йолаларына каршы һичбер нәрсә эшләмәсәм дә, мин Иерусалимдә тоткын булдым һәм римлылар кулына тапшырылдым, – диде. –
һәм бер-берсе белән килешә алмыйча таралыштылар. Алар китәргә җыенганда, Паул болай диде: – Изге Рух сезнең аталарыгызга Ишагыйя пәйгамбәр аркылы дөрес әйткән:
– Туганнар һәм өлкәннәр! – дип башлады сүзен Эстефән. – Тыңлагыз! Атабыз Ибраһим Харан шәһәренә күчеп килгәнче, Месопотамиядә аңа шөһрәтле Аллаһы күренгән
Пәйгамбәрләрдәге Мәсих Рухы Мәсихнең газап чигәчәге һәм соңыннан киләчәк дан турында алдан әйткән, һәм алар Рухның кемне һәм кайсы вакытка күрсәтүен аңларга тырышканнар.
Пәйгамбәрлек сүзе беркайчан да кеше ихтыяры белән бирелмәде, кешеләр Аллаһыдан килгән хәбәрне Изге Рух белән рухландырылып сөйләделәр.
Хаклык юлын танып белгәннән соң, үзләренә бирелгән изге әмердән кире чигенүгә караганда, ул юлны бөтенләй белмәүләре алар өчен яхшырак булган булыр иде.