8 Аның ихлас йөрәктән Сиңа тугры булуын күреп, кәнгани, хитти, амори, фәризи, явүси вә гиргәшиләрнең җирен аның токымына бирер өчен, аның белән килешү төзедең. Әйткән сүзеңне Син үтәдең, чөнки Син гадел Зат.
Раббы, Ибрамның каршысында пәйда булып: – Менә бу җирләрне Мин синең токымыңа бирәм, – диде. Раббысы пәйда булган төшкә Ибрам мәзбәх ясады.
Ибрам Раббыга ышанды, һәм шуның белән Раббы алдында тәкъва булып саналды.
Фәрештә әйтте: – Сузылган кулыңны кире ал, углыңа берни дә эшләмә! – диде. – Инде Мин белдем: син Аллаһыдан куркасың, Аны хөрмәт итәсең, Минем хакка үзеңнең бердәнбер углыңны да корбан итәргә әзерсең икән.
Аллаһының юлы кимчелексез, әйткән сүзе саф-пакьтер! Аңа сыгынган һәр кеше өчен калкан Ул!
Бу килешүне Ул Ибраһим белән төзегән, ант итеп Исхак белән ныгыткан,
Әй Исраилнең Раббы Алласы, Син гаделсең! Чөнки без әлеге көнгә кадәр исән-саубыз. Менә, гаебебезне танып, каршыңда торабыз, гәрчә шушы хәлләрдән соң Синең алдыңа килеп басарга хакыбыз булмаса да.
Безгә җәза биреп, дөрес эшләдең Син, чөнки Син тугрылык белән эш иттең, ә без яманлык кылдык.
Мин сезне Мисыр коллыгыннан алып чыгарга, кәнганиләр, хиттиләр, амориләр, фәризиләр, хиввиләр һәм явүсиләр яшәгән, сөт вә бал агып торган җиргә алып барырга булдым“, – дип әйтте».
Шуңа күрә аны мисырлылар коллыгыннан азат итәргә дип иңдем: әлеге халыкны Мин, шул җирдән алып чыгып, иркен һәм уңдырышлы, сөт вә бал агып торган якларга алып барачакмын. Анда төрле халыклар: кәнганиләр, хиттиләр, амориләр, фәризиләр, хиввиләр һәм явүсиләр яши.
– И адәм углы! Исраилнең бушап калган урыннарында яшәүчеләр: «Ибраһим берьялгызы булып та, шушы җирне биләгән, ә без күбәү – бу җир, әлбәттә, безгә биләмә итеп бирелгән», – ди.
Әмма ул җирдә яшәүче халык көчле, шәһәрләре ныгытылган һәм бик зур; без анда Анак угылларын да күрдек.
Аллаһы бит кеше затыннан түгел – ялган сөйләми Ул. Ул адәм углы түгел – Үзенең фикерен үзгәртми. Ул сөйләр дә эшен эшләмәсме?! Ул сүз бирер дә аны үтәмәсме?!
Аны тәхеттән төшергәннән соң, патша итеп Давытны куйган һәм аның хакында: «Мин Үз күңелемә хуш килердәй бер ирне – Ишай углы Давытны таптым. Ул теләгән һәр эшемне башкарачак», – дигән.
Шул көннәрдә хезмәт башкарган руханига килеп: «Раббы, ант эчеп, бу җирне безгә бирергә ата-бабаларыбызга вәгъдә иткән. Бүген мин Раббы Аллаңа шул җиргә кергәнемне белдерәм», – дип әйтегез.
Ул – кыя; Аның эшләре камил, бөтен юллары гадел. Аллаһы тугрылыклы, ялган юк Аңарда; Ул гадел һәм хак.
Раббы Аллагыз, билисе җирләрегезгә сезне китереп, күз алдыгыздан байтак халыкларны – сезгә караганда ишлерәк һәм көчлерәк җиде халыкны – хиттиләрне, гиргәшиләрне, амориләрне, кәнганиләрне, фәризиләрне, хиввиләрне һәм явүсиләрне куып җибәрер.
Дөрес яшәгән, күңелегез тугры булган өчен түгел, ә бәлки Раббы Аллагыз ул халыкларны явызлыклары өчен күз алдыгыздан куган һәм ата-бабаларыгызга – Ибраһимга, Исхакка, Ягъкубка биргән антын үтәр өчен, аларның җирен алырга киләсез.
Бу иман һәм хакыйкатьне танып белү – дөнья яратылганчы ук Аллаһы безгә вәгъдә иткән мәңгелек тормышка өметләндерә, ә Ул беркайчан да ялганламый.
Аллаһы тарафыннан сыналганда, Ибраһим иманы аркасында Исхакны корбан буларак тәкъдим иткән. Аңа вәгъдә бирелеп: «Синең нәселең Исхак аркылы дип саналыр», – дип әйтелгән булса да, ул үзенең бердәнбер углын корбан итәргә әзер булган.
Аллаһы ялган сөйләми, ике нәрсә – Аның биргән вәгъдәсе һәм анты – һичкайчан үзгәрми. Алар безне, Аллаһыга сыенганнарны, киләчәктә көткән өметкә нык таянырга дәртләндерә.
Шулай итеп, Раббы Мусага әйткәнчә, Ешуа әлеге җирләрнең бөтенесен яулап алып, Исраилнең барлык тармакларына биләмәгә бүлеп бирде. Җир, ниһаять, сугышлардан тынып калды.
көнчыгыш вә көнбатыштагы кәнганиләргә, амориләргә, хиттиләргә, таулы җирләрдәге явүсиләргә, фәризиләргә һәм Миспа төбәгендәге Хәрмун тау тирәсендә көн күрүче хиввиләргә үзенең чапкыннарын юллады.
Озакламый мин һәркемне көткән соңгы юлга кузгалырмын. Сез бик яхшы беләсез: Раббы Аллагыз сезгә биргән вәгъдәләренең берсен дә үтәмичә калмады. Алар бөтенесе чынга ашты, берсе дә үтәлмичә калмады!
Әлеге вакыйгалар турында ишетеп, Үрдүннән көнбатыштагы таулы-калкулыклы урыннарда вә Бөек Диңгез яры буйлап Ливанга кадәр сузылган җирләрдә яшәүче хитти, амори, кәнгани, фәризи, хивви, явүси патшалары
Әмма гөнаһларыбызны икърар итсәк, Аллаһы гөнаһларыбызны кичерер һәм, һәртөрле хаксызлыктан арындырып, безне сафландырыр, чөнки Ул тугры һәм гадел.